📝 برریس یک #شبهه معنی صحیح آیه: «مَا نَعْبُدُهُمْ إِلا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى» 💥 در ارتباط با مسئله توسلی که شیعیان و اهلسنت بدان قائل هستند؛ برخی ادعا می کنند که این عقیده بسان عملکرد مشرکین است؛ چراکه قرآن میگوید: مشرکین نیز همین گونه بودند و آنها نیز بتها را تنها برای تقرب به الله می پرستیدند ◀️ و به این آیه استناد می کنند «مَا نَعْبُدُهُمْ إِلا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى» ما بتها را جز براى اينكه ما را هر چه بيشتر به خدا نزديك گردانند، نمى‌پرستيم. 🔸 سپس نتیجه می گیرند هر گونه واسطه قرار دادن بین خود و خداوند شبیه کار مشرکین است. اما پاسخ 🔻 مشکل این دسته این است که هنوز قرآن نخوانده و یا اگر خوانده اند در آن تدبر نکرده اند. خداوند در آیات مختلف اعتقاد مشرکین را به وضوح توضیح داده است. خداوند اعتقاد مشرکین در مورد تقرب و شفاعت طلبی از بتها را این گونه توضیح داده است: 👈ومَا نَرَى مَعَكُمْ شُفَعَاءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاءُ👉 [94، انعام] و شفيعانى را كه در [كار] خودتان، #شريكان [خدا] مى‌پنداشتيد با شما نمى‌بينيم. 🔸 یعنی مشرکین معتقد بودند که بتها #شریکان الله هستند. «شُفَعَاءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاءُ در حقیقت طبق این آیه دلیل شفاعت طلبی آنها از بتها اعتقاد به شریک بودن آنها با الله بوده است. مشرکین معتقد بودند که بتها شریک الله در انجام امور هستند و همین باعث شرک آنها بوده است. پس طبق این آیه دلیل عبادت و تقرب و شفاعت طلبی مشرکین اعتقاد شرکی آنها بوده که بتها را شریک الله می دانستند. 👈اینکه عده ای فکر می کنند مشرکین تنها به خاطر عبادت بتها و واسطه قرار دادن بتها مشرک بودند، مخالف آیات قرآن است. چرا که به تصریح ایه مذکور و دیگر آیات، مشرکین قبل از اینکه بتها را عبادت کنند، اعتقاد داشتند که این بتها رب النوع امور هستند و شریک الله در انجام امور هستند و می توانند به طور مستقل امورشان را انجام دهند. همین اعتقاد غلط سبب می شد که بتها را عبادت کنند و قصد نزدیک شدن به آنها را داشته باشند و معتقد باشند که الله مجبور به پذیرش شفاعت آنها می باشد. در حقیقت #شرک_ربوبی آنها موجب شرک الوهی و عبادی آنها شده بود. 🔹◀️ و این چیزی متفاوت با آنچه مسلمانان اعم از شیعه و اهلسنت بدان معتقد هستند میباشد؛ مسلمانان معتقدند که همه امور به دست الله است و تا او اذن ندهد شفاعت هیچ کس قبول نیست و کسی در عرض خدا و بصورت مستقل در تدبیر عالم شریک خداوند نیست و نمی تواند نفع و ضرر برساند. 🔹بنابراین اگر انبیاء و اولیاء را واسطه قرار می دهند، با این اعتقاد است که همه امور به اذن الله است و این عین توحید است. 🌐 معاونت پژوهش موسسه تخصصی دارالاعلام شعبه مشهد ┏═࿐❅❁••❅❁࿐═┓ @PJdarolelam ┗═࿐❅❁••❅❁࿐═┛