🔰خودستایی از منظر نهج البلاغه ▫️خودستایی که با واژه های مدح و تزکیه شناخته می شود از رذایل اخلاقی است که در نهج البلاغه در نامه ۲۸ و خطبه های ۱۷۶ و ۱۹۳ به آن اشاره شده است. ▫️خودستایی سبب خشم خدا ، تکبّر ، قساوت قلب و موجب ضایع شدن علم و آزار دیگران و محر‌وم شدن از قرب الهی و... است. ▫️جهل ، عجب ، غفلت از خدا و نعمت های او ، حبّ دنیا وطمع به مال و مقام و حفظ موقعیت از علل خودستایی می باشد. ▫️نابود کردن علل خودستایی و توجه به پیامدهای آن و توجه به عیوب خود و توجه به فضل الهی و نگاه اخروی داشتن از راه های علاج خودستایی است. ▫️البته خودستایی استثنائاتی هم دارد..‌.