هشدار جدی! عشق جمع کثیری از ملت افغانستان به امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی ایران قابل انکار نیست. هزاران شهید جانباز و اسیر در راه ارزشهای امام خمینی (ره)گواه این مسأله است. افغانستانی‌های که هم در داخل افغانستان به دفاع از خمینی و آرمانهای او شهید، یا شکنجه شدند و هم در ایران در دفاع از ایران در مقابل صدام و هم در یک کشور سومی چون سوریه. شاید به قول برخی از ایرانیها، اینهایی که برای ایران کشته شدند، مزد بگیر بودند اما واقعیت این است که هیج انسان عاقلی به خاطر ثمن بخس، خود و خانواده اش را به مصیبت فقدان دچار نمی کند. مهمترین انگیزه این راه برای انقلاب، پیوندهای اعتقادی و انگیزه های مشترک است. اما چرا این حس اشتراک تبدیل به نفرت شده است؟ واقعیت این است که این عشق و این حس اشتراک، توسط برخی از مردم و سیاسیون ایران در حال تبدیل شدن به نفرت است. هیج افغانستانی را نمیتوان یافت که چند صباحی در ایران زندگی کرده باشد اما خاطره تلخی از ایران نداشته باشد. برخورد خشن مردم و مامور ایران را تا حدودی میتوان تحمل کرد و این از آسیب‌های مهاجرت است. اوج نفرت پراکنی زمانی است که یک نماینده مجلس، یک ملتی را تروریست میخواند و سایر نمایندگان هم سکوت میکنند اینجاست که عشقها تبدیل به نفرت و دشمنی میشود. این رویکرد در نهایت به ضرر ج.ا. ایران است چون میلیونها فردی را که بدون هیج هزینه ای عاشق انقلاب اسلامی ایران بودند و هرگونه استفاده ای می‌توانستند از آنها بکنند از دست خواهند داد. #هوشیار باشیم 🆔 گروه همیار مهاجر*