آيه: وَإِنْ كُنْتُمْ فِى رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى‏ عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّنْ مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَآءَكُمْ مِّن دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَدِقِينَ‏ (۲۳) ترجمه: واگر در آنچه بر بنده ى خود (از قرآن) نازل كرده ایم، شكّ دارید، اگر راست مى گویید (لااقل) یك سوره همانند آن را بیاورید و گواهان خود را غیر از خداوند بر این كار دعوت كنید. نکته ها: این آیه، معجزه بودن قرآن را مطرح مى كند. پیامبران، یك دعوت دارند كه هدایت به سوى خداست و با استدلال و موعظه و جدال نیكو انجام مى دهند و یك ادّعا دارند كه از سوى خدا براى هدایت مردم آمده اند وبراى آن معجزه مى آورند. پس معجزه براى اثبات ادّعاى پیامبر است، نه دعوت او. (ر.ک. پی نوشت) خداوند در قرآن، بارها مخالفان اسلام را دعوت به مبارزه كرده است، كه اگر شما این كتاب را از سوى خدا نمى دانید وساخته وپرداخته دست بشر مى دانید، بجاى این همه جنگ ومبارزه، كتابى مثل قرآن بیاورید تا صداى اسلام خاموش شود! خداوند براى اثبات حقّانیت پیامبر و كتاب خود، از یك سو مخالفان را تحریك و از سوى دیگر به آنان تخفیف داده است. یك جا فرموده: «فاتوا بكتاب» [قصص، 49] كتابى مثل قرآن بیاورید. و در جاى دیگر فرموده است: «فاتوا بعشر سور مثله» [هود،13] ده سوره و در جاى دیگر مى فرماید: «فاتوا بسورة مثله وادعوا من استطعتم من دون اللَّه» [یونس، 38] یك سوره. به علاوه مى گوید: براى این كار مى توانید از تمام قدرت ها و یاران و همفكران خود در سراسر جهان دعوت كنید. تقسیم بندى قرآن و نامگذارى هر بخش به نام سوره، در زمان پیامبر صلى الله علیه وآله و از جانب خداوند بوده است. «فاتوا بسورة» قرآن در ستایش انبیا، یا بعد از كلمه «عبدنا» و یا قبل از كلمه «عبد» نام آنان را مى برد؛ «عبدنا ایوب»، «ابراهیم... كل من عبادنا» ولى درباره پیامبر اسلام تنها كلمه «عبد» بدون ذكر نام را بكار مى برد تا بگوید عبد مطلق، محمّد صلى الله علیه وآله است. پ.ن: مخفى نماند معجزه به معناى نادیده نگرفتن نظام علّت و معلول نیست، بلكه معجزه نیز علّت دارد، ولى علّت آن یا اراده الهى است، یا عواملى كه خداوند علّت بودن آن را براى مردم مخفى نموده است. #تفسیر_قرآن ⬇️⬇️ کانال پاسخ به شبهات ⬇️⬇️ @Pasokh_be_shobahat