📌 شرمندهٔ وفای شماییم و جفای خویش‌ 🔹 رابطهٔ امام و مأموم رابطه‌ای دو سویه است، ولی ما خیلی وقت‌ها، امام زمان را با تمام لطف‌هایش، فراموش می‌کنیم... 🔸 مگر ایشان همان امام مهربانی نیست که به‌خاطر غمِ ما غمگین می‌شود؟ همان امام رئوفی که پیوسته دعایمان می‌کند… 🔹 آیا او همان امام دادرسی نیست که در مصیبت‌ها به دادمان می‌رسد و گاهی پا‌به‌پای هق‌هقِ گریه‌هایمان می‌گرید؟ 🔸 پس کجاست دلتنگی ما برای او؟ کجاست فریادهای استغاثه‌مان برای فرج؟ خداوند فرمود: «وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا... هرگاه به شما تحیّت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید…» به راستی که چقدر بی‌وفاییم… 📝 🌱