باید مراقب آدم های صفر تا صدِ اطرافمان باشیم. همان هایی که گاهی از شدت خوب بودنشان غرق در لذت می شویم و از داشتنشان به خود می بالیم. همان هایی که تمامشان را برايمان می گذارند. باید حواسمان را جمع کنیم و آگاه باشیم که آن ها حد وسطی نمی شناسند. به همان اندازه که خوبند، به همان اندازه هم می توانند خشن و بی رحم باشند. فقط کافی ست کمی قدرنشناسی ببینند. به سادگی می روند و پشت سرشان را هم نگاه نمی کنند. آن وقت ما می مانیم و یک جای خالی که دیگر پر نخواهد شد، مگر با یک آدمِ صفر تا ی دیگر