قشنگ ترین بیو های ادبی : می‌روم تا همه ی عمر به خود تکیه کنم که جهان رنج بزرگیست . نگارا تو بخند . آخر بدمد صبح امید ، از شب من چو‌ تخته پاره در موج ، رها رها رها من گور پدر دنیا مشغول خودم هستم ! @Patoghedoostanha