چه معجزه‌ی بزرگی‌ست دریا... حرکت با صلابت موج‌ها و جوشش و خروش موزون‌شان برای رسیدن، و آرامشی که در هر بار خزیدن موج‌ها به دامن ساحل حس می‌کنی، سرشار از خداست... چگونه جمع می‌شود این عظمت، شکوه و زیبایی موج‌ها در کنار ترس و واهمه‌ای که با هر بار اوج گرفتن‌شان در دل ایجاد می‌کنند....درست مانند مفهوم قارعه‌‌؛ كوبشی شدید که يك اثر تكان‌دهندگی نیز باید داشته باشد. کوبشی که شُكوه داشته و در عين حال عذاب هم به همراه دارد. مثل همین موجها... موج بزرگی می‌آيد ولی می‌دانيم، مطمئن هستیم كه در امانیم، این موج بی‌نهایت قشنگ و پر شکوه، هیبت، ترس و فزع هم دارد. کوبش و کوبیده شدن، غرض قارعه نیست! غرض از این کوبیدن، جلوه‌گر شدن حقیقتی بزرگ است، حقیقتی که تو را زیر و رو می‌کند...حقیقتی که باید بدانیم چیست ولی نمی‌دانیم، نمی شناسیمش... ٱلۡقَارِعَةُ مَا ٱلۡقَارِعَةُ وَمَاۤ أَدۡرَئكَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ... سوره را بخوان و قارعه را بشناس! بببین که در کدام گروه، جای می‌گیری؟ معیارهایت برای زندگی کدام است؟ ارزشت، عیارت چقدر است؟ ثقیل یا خفیف؟ شب‌های ارزشمند قدر، مجالی است استثنایی برای فهمیدن... برای درک قارعه در این دنیا... برای کوبیده شدن، زیر و رو شدن و اثر گرفتن و برگشتن! میل‌هایت، آرزوهایت، حال و هوایت نشان می‌دهد که کجای راهی!؟ کجا حساب بازکرده ای؟ سن، جنس، مدرک، ظاهر، همسر، فرزند و...؟ و تویی که حتی خود را به بهشت هم نباید بفروشی و این عیار توست......عیارت را بشناس! 🖊 ز . ک http://eitaa.com/PayameQuran