چرا مشارکت همچنان زیر خط پنجاه درصد ماند؟ (۱/۲)
چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری هم با ثبت دو رکورد به پایان رسید. رکورد کمترین مشارکت و کمترین نصاب رأی نامزد منتخب نسبت به واجدان شرایط. میانگین مشارکت مرحلهی اول و دوم روی عدد ۴۴.۸ توقف کرد و نصاب رأی نامزد منتخب برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی به ۲۶ درصد واجدان شرایط رسید.
در دوره اول و دوم انتخابات ریاست جمهوری (۵۸ و تیر ۶۰) دوسوم واجدان شرایط، رأی دادند. بعد از شهادت رجایی و باهنر، و احتمالأ تحت تأثیر شرایط عاطفی آن روزهای کشور، سومین انتخابات ریاست جمهوری با مشارکت سهچهارم مردم برگزار شد. در دورههای چهارم تا ششم هم عدد مشارکت بین ۵۰ تا ۵۵ درصد بود. (دور دومِ آیتالله خامنهای و دو دورهی هاشمی رفسنجانی).
در بهار ۷۶ جمهوری اسلامی اولین انتخابات دوقطبی را تجربه کرد تا پس از سه دوره کسادیِ پیاپی، تنور انتخابات داغ شود. دوگانه خاتمی-ناطق توانست با کشاندن ۸۰ درصد واجدان شرایط به پای صندوقها رأی، رکورد جدیدی را به ثبت برساند.
انتخابات سالهای ۸۰ و ۸۴ هم با مشارکت حدود دو سوم واجدان شرایط برگزار شد. خرداد ۸۸ دوباره دوقطبی و فعال شدن گسلهای مرکز-پیرامون و نخبه-توده رکورد مشارکت سال ۷۶ را با ارتقای پنج درصد به ۸۵ درصد رساند.
انتخابات در سالهای ۹۲ و ۹۶ هم با مشارکت ۷۳ درصدی برگزار شد. این آخرین انتخابات قبل از وقایع دیماه ۹۶ است. دیماهی که تاریخ انقلاب اسلامی را به قبل و بعد از خود تقسیم کرد. از دیماه ۹۶ تاکنون در همهی نصف بیشتر مردم مشارکت نکردند.
در انتخابات مجلس ۹۸ و ۱۴۰۲ به ترتیب ۴۲.۵ و ۴۰.۶ درصد مردم مشارکت کردند و در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و مرحله اول و دوم امسال به ترتیب ۴۸.۸، ۳۹.۹ و ۴۹.۸ واجدان شرایط در پای صندوقها رأی حاضر شدند.
حضور کمرونق مردم در انتخابات ۱۴۰۰ با توجه به نبود فضای رقابت و حجم گسترده آراء باطله، شاید قابل توجیه مینمود اما در انتخابات امسال با اینکه فضا نسبتا رقابتی بود و دولت مستقر هم با یک رخداد تراژیک به پایان میرسید پیشبینی میشد درصد مشارکت افزایش محسوسی را تجربه کند، اما اعلام نتایج موجی از تعجب ناظران سیاسی را در پی داشت، رقم مشارکتکنندگان حتی به ۵۰ درصد هم نرسید. براستی دلیل کاهش مستمر حضور مردم چیست؟
https://eitaa.com/Perennial_philosophy