💢مرز ایثار و اسراف 💢 @Porseman_channel اسراف موجب تباه كردن و ازبين بردن يك نعمت ميشود. د رحاليكه ايثار به معنى بخشيدن على رغم نياز داشتن خويش است لذا اگر كسى با وجود احتياج خويش به بذل و بخشش مى پردازد، به مقام والاى ايثار رسيده است مثل آن نمونه هاى متعددى كه در زندگى ائمه معصومين (ع) وجود دارد. دقت در شان نزول آيه سی اسراء و اواخر سوره فرقان ، و همچنين قرائن ديگر، پاسخ اين سؤال را روشن مىسازد و آن اينكه: دستور به رعايت اعتدال در جايى است كه بخشش فراوان سبب نابسامانيهاى فوق العادهاى در زندگى خود انسان گردد، و به اصطلاح" ملوم و محسور" شود. و يا ايثار سبب ناراحتى و فشار بر فرزندان او گردد و نظام خانوادگيش را به خطر افكند، و در صورتى كه هيچيك از اينها تحقق نيابد مسلما ايثار بهترين راه است. از اين گذشته رعايت اعتدال يك حكم عام است و ايثار يك حكم خاص كه مربوط به موارد معينى است و اين دو حكم با هم تضادى ندارند. البته نكته اى كه توجه به آن اهميت دارد اين است كه دردين مبين اسلام وظايف گوناگونى بر عهده فرد مى باشد. مثلاً يك مسلمان حق ندارد طورى انفاق نمايد كه خود مجبور به ذلت نيازمندى يا تكدى از ديگران شود و از طرفى چنانچه برادر مؤمنش د رنياز شديدى به سر ببرد حق ندارد بى اعتنا وبى توجه به او باقى بماند. علاوه بر اين كسانى كه د رميان مردم جايگاه بالا و نفوذ فراوانى دارند، با عمل خويش مى توانند الگو سازى و تربيت ديگران اعمال خيره كننده اى را با نيت جلب رضاى الهى انجام ميدهند و اين بدان معنى است كه به كم و د رحد نياز قانع باشيد وديگران را از آنجه به شما موهبت گرديده است برخوردار نمائيد. @Porseman_channel