💢حکم رفتن به اطراف دربین ده روز💢 @Porseman_channel حکم مسافری بین ده روزقصد اقامتش به اطراف شهر خارج میشود؟ @Porseman_channel (مسأله 1338) مسافري كه مي خواهد ده روز در محلّي بماند، اگر از اول قصد داشته باشد كه در بين ده روز به اطراف آنجا برود(1)چنانچه جايي كه مي خواهد برودخطه سور بلد اقامت يا ازبساتين و مزارع و باغات اطراف آن باشد به مقداري كه رفتن به آنجا منافي با صدق اقامت در بلد نباشد بايد در تمام ده روز نماز را تمام بخواند، ولي چنانچه بخواهد تا كمتر از چهار فرسخ برود، چنانچه در نيت او باشد كه در بين ده روز فقط يك مرتبه برود و بيش از دو ساعت رفتن و برگشتن را طول ندهد، در همه ده روز بايد نمازش را تمام بخواند. 1- فاضل: چنانچه جایی که می خواهد برود از توابع آن باشد مانند باغ های اطراف شهر ، باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر از توابع آن نباشد و کمتر از مسافت شرعی باشد اگر به گونه ای باشد که شب و در زمان استراحت در محلّ قصد اقامت باشد ، نمازش تمام است. بهجت: چنانچه جایی که می خواهد برود از مقدار ترخص دورتر نباشد، بايد در همه ده روز نماز را تمام بخواند، و اگر از مقدار ترخص دورتر باشد ولي كمتر از مقدار مسافت يعني چهار فرسخ شرعي باشد، چنانچه قسمت عمده روز را در محلّ اقامت باشد كافي است و نمازش تمام است و عرفاً صدق اقامت ده روز در آنجا مي كند. مكارم: چنانچه جایی که می خواهد برود به اندازه اي دور نيست كه جزء مسافرت محسوب شود، بايد نمازرا تمام بخواند، اما اگر طوري است كه جزء مسافرت محسوب مي شود بايد تمام ده روز را شكسته بخواند. سبحانی: چنانچه جایی که می خواهد برود به اندازه ای دور نیست که مسافرت حساب شود باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر به اندازه ای باشد که عرفا مسافرت حساب شود باید در تمام ده روز نماز را شکسته بخواند. * اراكي: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند ، اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به مزارع و باغات آنجا برود و مقداري كه رفتن به آنجا منافي با صدق اقامت در بلد نباشد، يعني عرفاً بگويند در يك محلّ مي ماند، بايد در تمام ده روز نماز را تمام بخواند، و همچنين اگر بخواهد به خارج از محدوده ترخص تا كمتر از چهار فرسخ برود و زود برگردد به طوري كه عرفاً نگويند در يك محلّ نمي ماند مثل اين كه بخواهد همان روز برگردد بايد نماز را تمام بخواند. گلپايگاني، صافي: مسأله- مسافري كه مي خواهد ده روز در محلّي بماند، بايد از اول، قصد ماندن ده روز در آن محلّ يا توابع آن مانند باغها و بساتين را داشته باشد و اگر از اول قصد بيرون رفتن از آن محلّ و توابع آن را داشته باشد، هرچند به حدّ ترخّص نرسد بايد شكسته بخواند. خوئي، تبريزي: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا – كه به قدر حدّ ترخّص يا بيشتر دور باشد- برود اگر مدت رفتن و آمدنش مثلاً به اندازه يك يا دو ساعت است كه در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد، نماز را تمام بخواند و اگر مدت از اين بيشتر باشد احتياطاً بين شكسته و تمام جمع نمايد، و اگر تمام يا بيشتر روز باشد نمازش شكسته است. وحید: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطرف آنجا – که به حدّ ترخّص یا کمتر از چهار فرسخ دور باشد- برود در صورتی که مدت رفت و آمدش به اندازه ای باشد که در نظر عرف با اقامت ده روز اول در آن محلّ منافات نداشته باشد - مانند یک یا دو ساعت- باید نماز را تمام بخواند و اگر مدت بیشتر از این باشد ، در صورتی که تمام روز یا شب باشد نمازش شکسته است و در غیر این صورت بنابراحتیاط واجب نماز را هم تمام و هم شکسته بخواند. سيستاني: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا كه عرفاً جايي ديگر به حساب مي آيد و فاصله آن از چهار فرسخ كمتر است برود، اگر مدت رفتن و آمدنش به اندازه اي باشد كه در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد، نماز را تمام بخواند و چنانچه منافات داشته باشد نماز را شكسته بجا آورد، مثلاً اگر از اول قصد داشته باشد كه تمام يك روز يا تمام يك شب از آنجا خارج شود با قصد اقامت منافات دارد و بايد نمازرا شكسته بجا آورد ولي چنانچه قصدش اين باشد كه مثلاً در نصف روز خارج شده و سپس برگردد، هر چند برگشتنش بعد از رسيدن شب باشد، بايد نماز را تمام بجا آورد، مگر در صورتي كه اين طور خارج شدن او به مقداري تكرار شود كه عرفاً بگويند در دو جا يا بيشتر اقامت دارد.