سلام بر کاربران گرامی باید از صاحبنظران استفاده کرد نه فقط فراخوان همکاری و ایده داد بلکه خدمتشان بروید و بخواهید کمک کنند و طرح و ایده بدهند و به ایده و طرحشان احترام بذارید و ارزش قائل باشید. یکی از مشکلات و معایب در نظام اداری اینه که وقتی برخی مسؤولین مدیر می شوند یا کارشناس، دیگر هیچکس غیر از خودشان را قبول ندارند و خود را عقل کل می دانند و باور به اینکه همه چیز را همگان دانند ندارند و برعکس آنچه قرآن می گوید که ۵۲ بار دعوت به تفکّر می کند. و می فرماید «... و أمرهم شوری بینهم ...» و «... و شاورهم فی الأمر...» و سایر گزاره های قرآنی و حدیثی. ما نیاز به حکمرانی فرهنگ و حکمرانی فرهنگی داریم که متخصّص خود را می خواهد. متخصّص زیاد داریم ولی کمتر کسی استفاده می کند، شما همین شورای فرهنگ عمومی در سراسر کشور اعم از استان ها، شهرستان ها، بخش ها و شهر ها را نگاه کنید که قدمت چهل ساله دارد بنده خودم عضو بوده ام ولی جایگاه خودش را ندارد و ... باید در طرح و برنامه های فرهنگی هم مناسکی و هم معارفی نگاه کرد، هم مدیر توانمند داشت هم برنامه کارشناسی شده قوی مجموعه نگر و جامع و هم روند اجرا را مدیریّت کرد. هنوز گاهی مدیرانی داریم که دیگه فسیل شده اند و هیچ ایده و طرحی ندارند، اصلاً آینده پژوهی یاد ندارند و قبول ندارند خلاف آموزه های قرآنی و حدیثی. اگر کسی بهتر از خودمان پیدا کردیم حتماً کار را به او بسپاریم و یا از او کمک بگیریم نه اینکه حسادت کنیم و او را مانع رشد خودمان بدانیم و نه تنها برای رشد بیشتر او و خودمان تلاش نکنیم بلکه جلوی رشد او را هم می گیریم . در کشور تا چند مسأله حل نشود به روند مطلوب دست پیدا نمی کنیم: ۱- شایسته سالاری و حاکمیّت و مدیریّت شایستگان ۲- کار مفید و مؤثّر و تکلیف محوری ۳- دوری از منفعت طلبی شخصی و گروهی و ترجیح منافع ملّی و عمومی بر منافع شخصی و گروهی و حزبی ۴- جمع بندی درست از مسائل و چالش ها و دوری از جمع بندی غلط و دوری از نفوذ مغرضان بر ذهن و فکر ما برای به جمع بندی اشتباه کشاندن. ✍ روح اله پورعابدین 🆔 @Pourabedin