قرآن ترجمه المیزان سوره 13 سوره مبارکه الرعد صفحه 250 وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ ۗ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلْمِهِمْ ۖ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ (6) و از تو پيش از [خواستن] امر نيک ، مى خواهند که برآوردن امر بد (عذاب) شتاب کنى ; حال آنکه قبل از ايشان آن عقوبتهاى عبرت آموز رفته است و همانا پروردگار تو مردم را با وجود ستم کارى شان ، صاحب آمرزش است و يقيناً پروردگارت سخت کيفر است. (6) وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۗ إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ (7) و کسانى که کافر شدند مى گويند: <چرا از ناحيه پروردگارش نشانه اى (معجزه اى) بر او فرو فرستاده نشد. تو فقط اخطار کننده اى و براى هر گروهى هدايتگرى هست. (7) اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثَىٰ وَمَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ ۖ وَكُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدَارٍ (8) خداوند مى داند آنچه را هر زن و مادينه اى آبستن است و آنچه را رحمها جذب مى کنند و آنچه را مى افزايند و هر چيزى در نزد او داراى اندازه اى است. (8) عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ (9) به نهان و آشکار داناست ; بزرگ و بلند مرتبه است. (9) سَوَاءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ (10) يکسان است [در علم او] آن کس از شما که گفتارش را نهان ساخته و آن کس که آشکارش کرده است و آنکه در شب مخفى باشد و [آنکه] در روز راهپيماست. (10) لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ۗ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ (11) وى(انسان) را از پيش رويش و از پشت سرش تعقيب کنندگانى است که به فرمان خداوند او را محافظت مى کنند. همانا خداوند آنچه را [از نعمتها يا نقمتها ]که بر گروهى است دگرگون نمى کند ، تا اينکه آنچه را در نفس خويش دارند ، دگرگون سازند و آن گاه که خداوند براى گروهى بدى بخواهد، آن را هيچ بازگشتى نيست و جز او هيچ ياورى ندارند. (11) هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ (12) اوست که برق آسمانى را براى هراس و اميد به شما مى نماياند و ابرهاى گران بار را پديد مى آورد. (12) وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَنْ يَشَاءُ وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللَّهِ وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ (13) و غرّش آسمان با ستايش کردن از او ، به تسبيح و تنزيه مى پردازد و فرشتگان نيز از ترس وى [به تسبيح و تنزيه او مشغولند] و صاعقه ها را مى فرستد. پس آنها را به هر کس که بخواهد مى رساند و حال آنکه ايشان درباره خداوند به جرّ و بحث مى پردازند و او عقوبتش شديد است. (13) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d