قرآن ترجمه المیزان سوره 13 سوره مبارکه الرعد صفحه 254 ۞ مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ أُكُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا ۚ تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَوْا ۖ وَعُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ (35) حکايت آن بهشتى که به تقواپيشگان وعده داده شده ، [اين است که] از زيرش نهرهاى فراوان جارى است. ميوه اش و سايه اش هميشگى است. آن فرجام کسانى است که تقوا پيشه کردند و فرجام کافران آتش است. (35) وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَفْرَحُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ ۖ وَمِنَ الْأَحْزَابِ مَنْ يُنْكِرُ بَعْضَهُ ۚ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ وَلَا أُشْرِكَ بِهِ ۚ إِلَيْهِ أَدْعُو وَإِلَيْهِ مَآبِ (36) و کسانى که به ايشان کتاب آسمانى داديم از آنچه بر تو نازل شده است ، شادمان مى گردند و از اين دسته ها کسانى هستند که بخشى از آن را انکار مى کنند. بگو: <فقط فرمان دارم که خداوند را عبادت کنم و به او شرک نورزم. فقط به سوى او فرا مى خوانم و بازگشتم فقط به سوى اوست>. (36) وَكَذَٰلِكَ أَنْزَلْنَاهُ حُكْمًا عَرَبِيًّا ۚ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَمَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا وَاقٍ (37) و اين گونه نازل کرديم آن را که حکم (فرمان ، قانون و . ..) است و به لغت عرب اگر از هواها و آراى نفسانى آنان پيروى کنى ، بعد از آنچه تو را آمده است - که سراسر دانش است - همانا هيچ ياور و نگه دارنده اى از [عذاب ]خداوند براى تو نخواهد بود. (37) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَذُرِّيَّةً ۚ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ (38) و همانا پيش از تو رسولانى را فرستاديم و براى آنان همسران و فرزندان و نسلى قرار داديم و هيچ پيامبرى را نسزد که جز به اذن خداوند ، آيتى (معجزه اى) آورد ; براى هر مدتى امرى ثبت شده و تقدير شده است. (38) يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ (39) خداوند هر چه را بخواهد محو مى کند و [هر چه را بخواهد] باقى مى گذارد و نزد اوست اساس امر تقدير شده. (39) وَإِنْ مَا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ (40) و اگر بنمايانيم به تو برخى از آنچه به آنان وعده مى دهيم و يا تو را [پيش از آن ]بميرانيم ، جز اين نيست که ابلاغ کردن [وعده ها و پيامها] بر تو است و بر ماست حسابرسى. (40) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنْقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ وَاللَّهُ يَحْكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ ۚ وَهُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (41) آيا نديده اند که ما به زمين مى پردازيم و از اطرافش ، آن را مى کاهيم و خداوند حکم مى راند در حالى که حکمش را هيچ تعقيب کننده اى [که مانع آن شود ]نيست و او در حسابرسى سريع است. (41) وَقَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلِلَّهِ الْمَكْرُ جَمِيعًا ۖ يَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ ۗ وَسَيَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ (42) و همان کسانى که پيش از ايشان بودند ، مکر کردند [ولى کار به جايى نبردند]. پس [بدان ]همه مکرها و نقشه هاى پنهانى از آن خداوند است ; زيرا مى داند آنچه را هر فردى به دست مى آورد و به زودى کافران خواهند دانست که فرجام اين سراى از آنِ کيست. (42) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d