ای مادر برفی مه گرفته و کنج عزلت گزیده ای مادر گل‌های وحشی و صخره های سخت ای مادر چشمه های جاری سرد ای قطعه ای از خاک وطن آیا آغوشت فقط فرزندان وطن را کم داشت که برای در آغوش کشیدنشان به آسمان دست دراز کردی؟ چند سال منتظر این روز بودی که لحظه ای درنگ نکردی؟ چند ساعت نوازششان کردی؟ چگونه از چشمها پنهانشان کردی که شبی را میهمان تو باشند؟ و چگونه اروج آسمانی شان را نظاره کردی؟ و ملتی را در انتظار خبری خوش چشم انتظار گذاشتی اکنون باز هم خاک وطن انتظار می کشد برای در آغوش کشیدن فرزندانش درست مثل تو....‌‌‌‌.... . 🔶هنرمند: نازیلا کاظم علیلو ⭕️گروه هنری قاف @Qaf_art_group