✅ همچنان درباره چیستی اتفاقی که برای خانم امینی افتاد قضاوتی نمی‌کنم، اما درباره غیبت مدیران در بزنگاه جنگ نرم باید نوشت. توضیحات بالا، می‌توانست به‌موقع از سوی پلیس، رسماً اعلام شود تا فضا را آرام و هجوم دشمن را تا حد زیادی خنثی و از به‌خطا افتادن فعالان رسانه‌ای جلوگیری کند، اما در ۲۴ ساعت هجوم سنگین، این اطلاعات از مردم دریغ شد. من با دوستان حزب‌اللهی که با انتشار خبر مربوط به خانم امینی، بلافاصله بخش‌هایی از هویت خودشان را به باد انتقاد گرفتند هم‌نظر نیستم بلکه مخالفم، اما معتقدم حضور‌ به موقع مدیریت رسانه‌ای پلیس و جمهوری اسلامی، می‌توانست مواضع این دوستان را هم تصحیح کند. مدیران در جمهوری اسلامی حقوق نمی‌گیرند که در بزنگاه‌ها افکار عمومی را تنها و بی‌پناه بگذارند تا دشمنان آن را به قتلگاه ببرند. وقتی نسبت به هجوم بی‌امان دشمن به ذهن هشتاد میلیون ایرانی بی‌اعتنا هستید و این بی‌اعتنایی را خارج از دایره اخلاق نمی‌بینید حق ندارید سکوت‌تان را به حساب اخلاق‌مداری بنویسید. این هم توجیهی برای فرار از پاسخگویی و تصحیح رویه است. متاسفانه مدیران در جمهوری اسلامی عادت کرده‌اند که ناجوانمردانه در بزنگاه‌ها جاخالی دهند تا تیرها به مردم و جمهوری اسلامی بخورد. این روند و رویکرد باید تغییر کند. 🔻 قیام نو | سید رسول منفرد 🔺 http://Eitaa.com/qeyameno