#حدیث_مصور #کلام_امیر 💠أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه. (حکمت2) 🔻در این کلام نورانی اشاره به پیامدها وآثار سوء سه رذیله اخلاقی شده است: 1⃣"طمع"به معنای بیش ازحق خود طالب بودن، بدیهی است که افراد طماع برای رسیدن به مقصود خود باید تن به هر ذلتی بدهند و دست سوال به سوی هر کسی دراز کنند و شخصیت خود را برای نیل به اهداف طمعکارانه خود بشکنند. 2⃣"کسی که سفره دل خود (نزد این و آن بدون هیچ فایده) بازکند، رضایت به ذلت خود داده است" طرح مشکلات نزد کسانی که هیچ گونه توانایی برحل آن ندارند اثری جز ذلت و سرافکندگی نخواهدداشت. در اینگونه موارد باید خویشتن دار بود و لب به شکایت نگشود. 3⃣"کسی که زبانش را بر خود امیر سازد شخصیت او تحقیر میشود". منظور از امیر شدن زبان آن است که از تحت کنترل عقل و فکر خارج شود و هرچه بر زبانش آمد بگوید. بدیهی است سخنانی که از فکر و عقل و تقوا سرچشمه نمیگیرد در بسیاری از موارد خطرهایی ایجاد میکند که انسان قادر بر جبران آن نیست. 📚منبع: پیام امام، جلد12 🔶🔹🔸🔹🔶 @Qhkarimeh