🔥دبیر شورا سرباز باشد نه سربار 🔻این روزها بحث تغییر #دبیر_شورای_عالی_انقلاب_فرهنگی مطرح است. 🔻به عنوان کسی که سوابق اندکی در حوزه مسائل فرهنگی در دو دهه گذشته دارد؛ از شنیدن برخی از اسامی پیشنهادی برای دبیری شورا، آن هم در شرایط کنونی، عمیقا غمگین شدم. 🔻وظایف قانونی دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی ایجاب می کند که دبیر شورا حتما باید یک مدیری توانمند و دارای روحیه جهادی، دارای قدرت ایجاد هماهنگی و هم‌افزایی باشد. 🔻گماردن افرادی که فقط سابقه علمی و پژوهشی دارند برای اموری که نیاز به توان مدیریت و هماهنگی دارد فقط باعث اتلاف منابع و تولید چند جلد سند و طرح چرب پژوهشی بی حاصل دیگر برای زینت کتابخانه‌ها و مجالس می شود. 🔻باور بفرمایید کشور از لحاظ سند نویسی و آیین نامه های نظری در حوزه فرهنگ ارباب است! کسی باید دبیر باشد که همین ها را اجرا کند و یا دیگران را برای اجرا پای کار بیاورد. 🔻البته پژوهشگری که مدیر هم باشد نورعلی‌نور است، اما فردی پژوهشگری که فاقد توان مدیریت باشد وقتی مسئولیت به عهده می گیرد کیسه‌ای پر از پاسخ‌های نظری و احتمالا میزانی از تکبر را به همراه دارد!! 🔻در حالی که مسائل سازمان چیز دیگریست و تا بخواهد غیرعملی و تخیلی بودن پاسخ های آن کیسه روشن شود چند سال آن مجموعه باید عقبگرد کند تا مدیر محترم تجربه کسب نماید و شاید تازه به مسائل برسد و آنگاه موقع رفتن اوست! 🔻مثلا بحبوحه مسائل اجتماعی و حجاب در سه ماه اخیر، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی باید یک قرارگاه شبانه روزی برای به خط کردن همه ظرفیت های سازمان فرهنگی هنری و دانشگاه‌ها و حوزها بود ولی با کمال تاسف به جز اقدامات عادی که هر مدیری در هوای دلپذیر بهاری به آن اهتمام می ورزد، حرکت موثر دیگری احساس نشد. 🔻بنابراین شایسته است ریاست محترم جمهوری با شجاعت و هوشمندی همیشگی، با زیرپا گذاشتن تعارفات مرسوم، فردی که دارای قدرت مدیریت بسیار بالا برای پردازش عملی و نظارت بر مصوبات و پای کار آوردن جدی دستگاه‌های فرهنگی و استفاده از اندیشه نخبگان و پژوهشگران باشد را به این سمت منصوب کند نه افرادی که صرفا با ماشین دولتی و محافظ میان منزل و کتابخانه و تریبون‌های همایش ها در حرکتند و هم صحبتی با مردم عادی را عملی عوامانه و دون شأن والا و قدسی خویش می دانند. ✍حمیدرضا ابراهیمی