💎🕊💎💫 🌨﷽🌨 💚 قلب من خانه خدا-۵۰💚 📢 زندگی، بودن و شدن در چهارچوب مهندسی وحی الهی است نه فقط زیستن و ادامه حیات تا مردن. قرآن کریم در آیات بسیار بر این مطلب تأکید می‌ورزد که حیات واقعی همانا زندگی آخرت است که بسیاری از آن غفلت ورزیده‌اند: «مَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ» (عنکبوت/ ۶۴) «این زندگی دنیوی جز سرگرمی و بازی نیست و سرای آخرت تنها زندگی واقعی است اگر می‌دانستند.» البته این را همه کس نمی‌فهمد الا صاحبدلان و بندگان خاص. امیرالمؤمنین«ع» در وصف اولیاء خدا می‌فرمایند: «إنَّ أولیاء الله هُمُ الّذین نظرُوا إلی باطن الدُّنیا إذَا نظر الناس إلی ظاهرها و اشتَغَلوُا بِآجِلِهَا اِذَا اشّتَغَلَ النّاسُ بِعَاجِلِها فاماتوا مِنها ما خَشوا ان یُمیتهِم و تَرکوا مِنها ما عَلموا اِنه سِیتَرکُم» (کلمات قصار، نهج‌البلاغه، شماره ۴۳۲) «اولیاء خدا کسانی هستند که به باطن دنیا می‌نگرند آنگاه که مردم به ظاهر آن می‌نگرند و به آینده می‌اندیشند آنگاه که مردم به حال می‌اندیشند. آنان هر آنچه را که از آن بیم دارند و می‌ترسند که آنان را به کشتن بدهد سرکوب می‌کنند و می‌میرانند، چیزی را می‌دانند آنها را ترک می‌کند و از آن چشم می‌پوشند.» رسالت‌های آسمانی و سفیران الهی آمدند تا بشریت را به حقیقت حیات توجه دهند، با مبدأ و معاد آشنا سازند، آنها را از سقوط در ورطه حیوانیت و بهمیت و سبعیت و خور و خواب و شهوات لجام گسیخته که خصلت جانوران و بهائم است برهانند و در حقیقت آنان را زنده کنند و راه و رسم زندگی انسانی را به آنان بیاموزند. نکته‌ای که ضروری است مورد توجه قرار گیرد این است که رسیدن به آرمان والای زندگی بشر مستلزم توجه به سازوکار زندگی مادی است و مدیریت آن به گونه‌ای باید باشد که به هدف والای حیات لطمه نزند و به عبارت دیگر دنیا وسیله باشد نه هدف. از منظر اسلام، زندگی، بودن و شدن در چهارچوب مهندسی وحی الهی است نه فقط زیستن و ادامه حیات تا مردن. از این رو، اسلام در تمام مسائل کوچک و بزرگ زندگی دستورالعمل و راه و روشی دارد، اما حاکم بر همه اینها توجه به افق ابدیت و حیات والای آفرینش انسان است که بدون آن زندگی پوچ و عبث خواهد بود. به بیان قرآن: «أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنا لا تُرْجَعُونَ» (مؤمنون/ ۱۱۵) امیر مؤمنان حضرت علی«ع» می‌فرماید: «فَما خَلَقتُ لِیَشغَلَنی اَکلِ الطَیِّبات کَالیَهِیمه المَربوطِه هَمِّها عَلَفِها» (نهج‌البلاغه، نامه ۴۵) «آفریده نشده‌ام که غذاهای مطبوع مرا سرگرم کند مانند چهارپایانی که تمام همّ او چریدن و علف خوردن است.» ادامه دارد...(م.ص) 🕊💎💫 🤲🌷 آفاق۳۳- 💚قلب من خانۀ خدا💚 https://eitaa.com/joinchat/363331785Cb9ddbd0d1a ╭═━⊰🍃🌺🍃⊱━═╮       ╰═━⊰🍃🌺🍃⊱━═╯ ما را به دوستان خود معرفی کنید.‌