🔷آیه ‌های نقش بسته بر درهم نقل کرده‌ اند؛ حضرت امّ کلثوم، هزار درهم به نگهبان سر داد و گفت: سر امام حسین(علیه السلام) را جلوتر از ما قرار دهید تا مردم به تماشای آن مشغول شوند و به ما نگاه نکنند. او قبول کرد و سر را جلوتر برد؛ فردای آن روز درهم ها را نگاه کرد، دید که خدا آن ها را به سنگ سیاه تبدیل نموده و در یک طرف آنها نوشته شده: «وَ لا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُون»؛[13]‏ گمان مبر که خدا از آن چه ظالمان انجام می ‌دهند، غافل است! و در طرف دیگر نوشته شده است: «وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ».[14]‏ شبیه این جریان،‌ جریان دینارهای آن «راهب» است که در یکی از منازل نزدیک شام، لشکر عمر بن سعد، شب در نزدیکی «دَیْر» او منزل کردند؛ او نور ملکوتی سرِ مطهّر را مشاهده کرد، ده هزار دینار داشت، به عمر بن سعد داد سرِ بریدة امام(علیه السلام) را یک شب امانت گرفت، پس از شستن و معطر کردن سر، با آن حرف زد و مسلمان شد و هنگام تحویل دادن سر مطهّر، سفارش کرد که به سرِ امام بی‌ حرمتی نکنند، مأموران در ظاهر قبول کردند؛ ولی در عمل رعایت نکردند. وقتی نزدیک دمشق رسیدند، دینارها را که در دو کیسة چرمی بود و موقع تحویل گرفتن با دقت نگاه کرده و شمرده بودند و عمر بن سعد سر کیسه ‌ها را مُهر کرده بود، ملاحظه کردند که مهر سالم و نشکسته است؛ ولی دینارها همه سفال شده و در دو طرف آن ها همان دو آیة فوق نوشته شده است؛‌ عمر بن سعد در آن لحظه گفت: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ خَسِرْتُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة»؛[15] ما از خداییم و به سوی خدا می ‌رویم، در دنیا و آخرت زیانکار شدم. @Qoranekarim پی نوشت ها:  [1]. كهف/ 9. [2]. ارشاد، شيخ مفيد، ج‏2، ص‏117، بحار الانوار، ج45،‌ ص‏121؛ موسوعة كلمات الامام الحسين(علیه السلام)، ص515. [3]. كهف/ 13. [4]. شعراء/ 227. [5]. مدينة المعاجز الأئمة الاثني عشر، سيد هاشم بحراني، مؤسسه معارف اسلامي، قم، چاپ اول، 1413ق، ج4، ص‏115، ح 176 و 177؛ عوالم العلوم، بحراني اصفهاني، ج‏17، ص‏386؛ موسوعة كلمات الامام الحسين(علیه السلام)،‌ ص‏515؛ بحار الانوار، ج‏45، ص‏304. [6]. مدينة‌ المعاجز الأئمه، بحراني، ج‏4، ص‏124، ح1850؛ موسوعة كلمات الامام الحسين(علیه السلام)، ص‏516 ـ 517. [7]. غافر/ 70 و 71. [8]. موسوعة کلمات الامام الحسین(علیه السلام)، ص‏522 ـ 523. [9]. بقره/ 137. [10]. موسوعة کلمات الامام الحسین(علیه السلام)، ص‏523. [11]. کهف/ 9. [12]. الخرائج و الجرائح، راوندی، ج‏2، ص‏577، ح 1؛ عوالم العلوم، اصفهانی، ج‏17، ص‏412، ح 7؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج‏45، ص‏188،‌ح 32. [13]. ابراهیم/ 42. [14]. مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج‏4، ص60؛ عوالم العلوم، بحرانی اصفهانی،‌ ج‏4، ص‏618؛ مدینة المعاجز الأئمّة، ج‏4، ص‏114، ح 174؛ بحار الانوار، ج‏45، ص‏304. [15]. ر.ک: الخرائج و الجرائح، راوندی، ج‏2، ص‏579 ـ 580. @Qoranekarim