«شریان‌ کاروتید، جایی‌ست نرسیده به حنجره. خونِ غنی از اکسیژن را به مغزِ ما منتقل می‌کنند. حنجره؟ جایی‌ست که تارهای صوتی قرار دارند. جایی که هوای بازدمی به صوت تبدیل می‌شود. هوایی که از سینه برخاسته است به حنجره که می‌رسد؛ می‌شود زمزمه، ناله، کلمه، آه، فریاد. آن وقت خدا می‌گوید من از رگِ گردن به شما نزدیکترم. من قبل از تبدیل هوای بازدمی‌تان به زمزمه، ناله، کلمه، آه، فریاد؛میشنوم‌تان.» | امیرحسین معتمد