کانون قرآن و عترت دانشگاه زنجان
بسم الله الرحمن الرحیم محفل انس هدی، ۱۴٠۳/٠۲/۳٠ حجت‌الاسلام والمسلمین عشقی "غفلت در قرآن کریم" قسمت اول اولا غفلت یک واژه و مفهوم مخصوص انسان است. یعنی این انسان است که میتواند غافل شود. درمورد نباتات نمیشود گفت این نبات از خود غافل است. دنیای جماد،اصلا غفلت را برنمیدارد. دنیای حیوان همین شکل است. این انسان است که متصف به غفلت میشود. بالاخره این متعلق غفلت چیست؟ غفلت ازقیامت، غفلت ازمعاد، غفلت از خدا، یا غفلت از خود... یا همهٔ اینها میتواند باشد. غفلت از خدا چه عواقبی میتواند داشته باشد؟ غفلت از معاد و غفلت از برزخ چه پیامدی میتواند داشته‌باشد؟ نتیجهٔ این غفلت چیست؟ انسان غافل چه تفاوتی با انسان متذکر دارد؟ هم این زندگی میکند، هم آن هم این نفس میکشد، هم آن هم این شب را صبح و صبح را شب میکند، هم آن هم این میخوابد، هم آن هم این تغذیه میکند‌، هم آن. چون بحث بر محور آیات قرآن بررسی میشود، باعینکی که قرآن کریم برصورت ما میزند جلو میرویم. قرآن کریم، فقط کتاب احکام نیست، روی هم پانصد آیه از قرآن مختص احکام است. فقها و مجتهدین براساس پانصد آیه، و تمسک به روایات شریفه، احکام اسلامی را درمورد افعال انسان استخراج کنند. بعضی از آیات قرآن، عالم هستی و انسان را تفسیر میکنند. قرآن کتاب جهان‌شناسی، معرفی جهان و معرفی انسان است. اما متاسفانه ما قرآن را به مجالس ترحیم و... منحصر کرده‌ایم. حال آنکه قرآن کتاب زندگیست، و درمورد انسان، سعادت انسان، شقاوت انسان، عوامل سعادت و شقاوت انسان و باریکترین و ظریفترین راه‌های خوشبختی، سخن گفته‌است. اما خصیصهٔ غفلت و آیات قرآن کریم درمورد آن: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَّا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَّا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَـٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ(اعراف/۱۷۹) همانا بسیاری از جنیان و آدمیان را [گویی‌] برای دوزخ آفریده‌ایم‌، [چرا كه‌] دل‌هایی دارند كه با آن فهم نمیكنند و چشم‌هایی دارند كه با آن نمی‌بینند، و گوش‌هایی دارند كه با آن نمی‌شنوند. آن‌ها چون چهارپایانند بلكه گمراه‌ترند، و آنان غافلانند. میفرماید ما پر میکنیم و پر میشود جهنم از طایفهٔ جن و انس! خب چرا؟ من مگر آفریدم برای پرکردن داخل جهنم؟ مگر خلق کردم برای سوازنیدن؟ در آیه کریمه مطلب را بیان میکند: من به این آدم قلب داده بودم، ولی با این قلب تفقه نکردند.عمیق نشدند، از جلوی هرحادثه‌ای به راحتی عبور کردند. تفقه قلبی نداشتند، من این نعمت را داده بودم، به نام قلب و به نام روح؛ یک نعمت بسیار بزرگ. تفقه نکرد و حق و باطل را با آن نسنجید، که میتوانست این کار را انجام دهد! من به او چشم دادم، چشمی که چقدر گران‌قیمت است. من یا شما چشم خود را به ازای چه مبلغی میفروشیم؟ آیا میفروشیم؟ از طریق چشم، علوم متعددی وارد قلب و روح انسان میشود. اشکال، رنگها،پستی‌ها،بلندی‌ها، زشتی‌ها، زیبایی‌ها، قسم عمده‌ای از ادراکات روح انسانی، از دریچهٔ چشم وارد میشود. یعنی قرآن‌کریم، ابزار رشد انسان را معرفی میکند. این آیه اولا نعمت‌هایی را برای ما بیان میکند، و فقط چند نعمت را برشمرده است. چشم واقعا نعمت بزرگیست. ما هنگام شمارش نعمت‌های خدا، آیا به داشته‌هایمان نگاه میکنیم؟ اکثر ما به نداشته‌هایمان فکر میکنیم. میگوییم خدایا من این را ندارم، چرا ندادی؟ @Quranetrat_znu
171 مشاهده