IMG_20230404_143237_074.mp3
2.35M
🔰 «» مناسبت: «» موضوع: «» ✅ کفاره‌ی روزه‌ی ماه رمضان (عمدی) در شرع مقدس، یکی‌ از این سه چیز است: «آزاد کردن یک برده»، «دو ماه روزه گرفتن»، و «شصت فقیر را غذا دادن‌»؛ و چون در این دوران ظاهراً برده‌ای وجود ندارد که بتوان آزاد کرد، مکلف باید یکی از دو کار دیگر را انجام دهد؛ ⬅️ غذا دادن به شصت فقیر را می‌توان به دو صورت انجام داد: این‌که با غذای آماده آنان را سیر کند‌؛ یا این‌که به هر نفر به اندازه ۷۵۰ گرم (یک مدّ) گندم یا آرد یا نان یا برنج یا سایر مواد غذایی بدهد؛ ⬅️ كسى كه مى‏خواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد، بايد سى و يك روز آن را پى در پى بگيرد، و اگر بقيه آن پى در پى نباشد، اشكال ندارد. ⬅️ اگر کسی که کفاره بر او واجب شده، هیچ یک از سه وظیفه‌ای را که مخیر میان آن‌ها است، نتواند انجام دهد! باید به هر تعداد فقیر که قادر است، غذا بدهد؛ و احتیاط آن است که استغفار نیز بکند؛ و اگر به هیچ وجه قادر بر دادن غذا به فقرا نیست، کافی است که استغفار کند، یعنی با دل و زبان بگوید: «استغفرالله» (و احتياط واجب در فرض اخير آن است كه هر وقت بتواند، كفاره را بدهد.) 📚 برگرفته از رساله عملیه مراجع عظام تقلید https://eitaa.com/ROOZBARG