بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ   السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ   موضوع: «كَرَّارٌ غَيْرُ فَرَّار»     تاریخ: ١٣٩٩/٠٣/٢٣ 📖 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ ﴿١٥﴾ وَمَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّـهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿سورة الأنفال، ١٦﴾ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هر گاه [در ميدان نبرد] به كافران برخورد كرديد كه [به سوى شما] روى مى‌آورند، به آنان پشت نكنيد(۱۵) و هر كه در آن هنگام به آنان پشت كند -مگر آنكه [هدفش‌] كناره‌گيرى براى نبردى [مجدد] يا پيوستن به جمعى [ديگر از همرزمانش‌] باشد- قطعاً به خشم خدا گرفتار خواهد شد، و جايگاهش دوزخ است، و چه بد سرانجامى است. (۱۶)  📜عُنوانُ صَحیفَةِ المُؤمِنِ حُبُّ عَلیِّ بنِ ابی‌طالب علیه‌السلام. (کنزالعمال، ج ١١، ص ٦١٥) پیامبر اکرم (ص) : سرلوحه پرونده هر مؤمن (در روز قیامت) دوستی و محبت علی بن ابی‌طالب (ع) است! ✍️ در دو روز گذشته از فضیلت «ردالشمس» سخن گفتیم و در روزبرگ امروز نیز به یکی دیگر از برتری های حضرت علی (ع) می‌پردازیم؛ 👈پیامبر اکرم (ص)، حضرت امیرالمومنین (ع) را «کرّار غیر فرّار» نامیده اند و در تاریخ آمده که زره حضرت، پشت نداشته است و از مولای متقیان پرسیدند، چرا زره شما پشت ندارد؟ حضرت فرمودند: چون من هرگز به دشمن پشت نمی‌کنم و از میدان نمی‌گریزم و (انشاالله) خدا هرگز آن روز را نخواهد آورد! (ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه) ✍️ حال، سؤال مهمی با عنایت به آیه فوق‌الذکر (الأنفال، ١٦) و آیه 155 سوره آل عمران ایجاد می‌شود که چه کسانی در جنگ خیبر و حنین و احد، فرار کردند که این آیات در رابطه با آنها نازل شد و خداوند فرمود:  «کسانی که در میدان جنگ و دفاع از اسلام، فرار می کنند مورد خشم من هستند و یقیناً جهنمی می باشند!» و همچنین فرمود: «کسانی از شما که در روز برخورد دو گروه (مسلمان و کافران در جنگ احد) پشت کردند و فراری شدند، شیطان، آنها را به سبب نافرمانی و بدکرداریشان به لغزش افکند...» 👈 سیوطی در تفسیر الدرالمنثور«ذیل آیه 155 سوره آل عمران - ج2 ص355» این مطلب را از ابن جریر طبری نقل می کند: «... قَالَ عُمَر: لما کَانَ یَوْم أحد هَزَمْنَا ففررت حَتَّى صعدت الْجَبَل فَلَقَد رَأَیْتنِی أنزو کأننی أروى... (أروى: ضَأْن الْجَبَل ضد الماعز)» «خليفه دوم گفت: وقتی در روز جنگ اُحد، از مشرکان شکست خوردیم، من فرار کردم تا این که از کوه بالا رفتم و همانا خود را دیدم که همانند...، از کوه بالا می‌دَوَم!!!» البته طبق منابع شیعه و سنی، خليفه دوم، تنها نبوده و بسیاری از صحابه بزرگ دیگر نیز، از میدان نبرد، گریخته و در کوه‌ها فرار کرده‌اند! 👈 در حالی که مردِ میدان، حیدر کرار بود که همیشه در برابر دشمن ایستاده و در جنگ اُحد، چنان از پیامبر اعظم خدا (ص) دفاع کرد که طبق روایات تاریخی، بیش از ٩٠ جراحت و زخم عمیق برداشته تا جایی که حضرت جبرئیل(ع) نازل شد و ندای «لا فَتى اِلاّ عَلِىّ، لا سَیفَ اِلاّ ذُوالفَقار» سر داد! (تاریخ طبرى، ج۳، ص۱۶۹ و بحارالانوار،ج ۲۰،ص ۵۴) 👈 در جنگ خیبر نیز پس از اینکه خليفه اول و دوم، دست از پا درازتر، پشت به دشمن کرده و شکست خورده برگشتند، حضرت رسول (ص)، پرچم را به دست امیرالمؤمنین (ع) دادند و این بار نیز حیدرکرار، با کَندن درب قلعه خیبر، فاتح میدان و جنگ بود! (یعقوبی، ج ۲، ص ۵۶؛ بکری، ج ۲، ص ۵۲۲) 👈 در جنگ خندق (احزاب) نیز در حالی که برخی از صحابه خود را از برابر چشم رسول‌الله (ص)، مخفی می کردند، تنها علی ابن ابیطالب (ع) به دعوت پیامبر(ص) لبیک گفته و با عمرو بن عبدود، جانانه جنگید و کَمر کُفر را شکست! (تاریخ طبری، ج۲، ص۵۷۴ـ۵۷۳ و الإرشاد مفید، ج۱، ص۱۰۹ـ۹۸) ✍️ و حاشا و کلا که در  هیچ جنگی، حیدر کرار، پشت به دشمن کرده باشد لذا پیامبر لقب «كَرَّارٌ غَيْرُ فَرَّار»، (حمله‌کننده بی‌گریز) را به امام علی(ع) دادند و این لقب از فضیلت‌های اختصاصی امیرالمؤمنین (ع) دانسته شده است! (تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۵۶؛ مفید، الإرشاد، ج۱، ص۶۴؛ شرح الأخبار، ج۱، ص۱۴۸ و...) ✅ پس به خود می‌بالیم و تفاخر می کنیم که مولا و امام اوّل ما شیعیان، حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) است، نه دیگرانی که در جنگ ها مخفی شده و در کوه ها فرار می کردند! ادامه دارد... 👇👇👇 @ROOZBARG