بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« روزبرگ شیعه »💠 موضوع امروز: «فاتح خیبر»         روز شنبه، ١٣٩٩/١٢/١٨ ✍️ مناسبت روز: امروز ٢۴ رجب، سالروز فتح قلعه خيبر از پايگاه‌های بسيار مستحکم يهوديان، در سال هفتم هجری قمری، به‌دست اميرالمؤمنين(ع) است، که مورخین و محدثین شیعه و سنی، آن را از فضایل حضرت علی (ع) ذکر کرده‌اند، لذا سخن امروز را به این واقعه بزرگ تاریخی، اختصاص می‌دهیم؛ پیامبر گرامی اسلام (ص)، پس از برقراری صلح حدیبیه و رفع شرّ کفار قریش، تصمیم گرفتند، یهودیان و قبایل نجد که به فتنه‌انگیزی و مبارزه علیه مسلمانان مشغول بودند را مهار نمایند تا بدین‌وسیله امنیت و آرامش را بیش از پیش در جامعه اسلامی استقرار بخشند؛ در این میان «خیبر»، مرکز آشوب‌های نظامی و تحریکات و جنگ‌افروزی‌های یهودیان علیه مسلمانان بود! لذا رسول خدا با حدود یک هزار و ششصد نفر از یارانشان، به سوی «خیبر» حرکت کردند! "خیبر" جلگه وسیع و حاصل‌خیزی در هشت منزلی مدینه و در راه شام بود که ساکنان یهودی آن در امور زراعت و جمع ثروت و تهیه سلاح و جنگ‌آوری، مهارت بسیاری داشتند؛ آمار جمعیتی خیبر حدود بیست هزار نفر بود، که در میان آن‌ها، مردان جنگ‌آور و دلیر فراوان به چشم می‌خورد! خیبر، پنج قلعه بزرگ را شامل می‌شد: سه قلعه اول در منطقه‌ای به نام «نطاة» و دو قلعه دیگر در منطقه‌ای به نام «شقّ» قرار داشت؛ مسلمانان جنگ را از جنوب «نطاة» شروع و اولین قلعه‌ را فتح نمودند؛ پس از آن، جنگ بین مسلمانان و یهودیان شدت گرفت و کار گره خورد! در همین زمان، امیرالمؤمنین (ع) نیز دچار چشم درد شدیدی شده بودند، به‌صورتی که توان رزم نداشتند! لذا رسول‌خدا (ص)، پرچم جنگ را به دست «ابوبکر» دادند و او را برای فتح قلعه های دیگر خیبر فرستادند؛ ولی او نتوانست کاری از پیش ببرد و شکست خورده، بازگشت! [البدایه و النهایه، ج۷، ص۳۳۷] فردای آن روز، حضرت، پرچم جنگ را به دست «عمر بن خطاب» دادند؛ اما او نیز شکست خورده و عقب نشست! [تاریخ طبری، ج۳، ص۱۲] در این زمان، مسلمانان که در گشودن دژهاى دشمن، ناكام مانده بودند و رعب و ترس بر جانشان چيره شده بود، با جمله شكوهمند پيامبر خدا (ص) روبرو شدند: «فردا اگر خدا بخواهد، پرچم جنگ را به دست مردی بسیار حمله کننده‌ که هرگز فرار نمی‌کند، می‌سپارم که خدا و رسولش را دوست می‌دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست می‌دارند و برنمی‌گردد تا اینکه خداوند به‌دست او قلعه را فتح می‌کند» [تاریخ طبری، ج۳، ص۱۲ و تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۵۶ و طبقات الکبری، ج٢، ص۸۴] فردای آن روز، هر کدام از اصحاب، دل به گرفتن پرچم جنگ بسته بودند و هر کدام این آرزو را در ذهن خود می‌پروراندند! تا اینکه رسول‌خدا (ص)، حضرت علی (ع) که هنوز بیمار بودند و از درد شدید چشم، پارچه‌ای بر روی چشمانشان بسته بودند، را نزد خود خواستند و آب دهان مبارکشان را به چشمان ایشان مالیدند و به قدرت الهی شفا یافت! سپس پیامبر (ص) به امیرالمومنین (ع) فرمودند: «این پرچم را بگیر و پیش برو تا خدا، قلعه را برایت بگشاید!» [ تاریخ طبری، ج۳، ص۱۲ و دلائل النبوه، ج۴، ص۲۰۵ و طبقات الکبری، ج۲، ص۸۵] ✍️ حضرت علی (ع) پرچم جنگ را گرفتند و به سرعت به سوی قلعه روانه شدند! نخستین کسی که از یهودیان به جنگ مسلمانان آمد، حارث برادر مرحب خیبری بود، مسلمانان با دیدن هیبت او، پا به فرار گذاشتند؛ اما امیرالمؤمنین (ع) با او جنگیدند و او را به هلاکت رساندند! در این هنگام «مرحب» شجاع ترین مرد یهود، در حالی‌که کلاه خودی یمنی بر سر داشت، رجزخوانان بیرون آمد و مبارز طلبید؛ حضرت علی (ع) نیز به رجز او پاسخی درخور دادند و سپس ضرباتی بین آنها رد و بدل شد تا اینکه امیرالمؤمنین (ع) ضربتی بر مرحب زدند که کلاه خود و سر او را تا دندانهایش شکافت.[ طبقات الکبری، ج۲، ص۸۵] همراهان مرحب، به سوی قلعه گریختند و در را بستند! در این هنگام حضرت امیر (ع) به قلعه هجوم بردند و درب قلعه "قَموص" که چهل مرد قوی آن را باز و بسته می‌کردند را از جا کنده و قلعه را فتح نمودند و به واسطه این شجاعت بی‌نظیر، مسلمانان فاتح این جنگ بزرگ شدند! [تاریخ الاسلام ذهبی، ج۲، ص۴۱۵] ✍️ بدیهی است، آنچه گذشت، از سخنان پیامبر اکرم (ص) گرفته، تا شکست ابوبکر و عمر، و فتح خیبر و بالا بردن پرچم پیروزی اسلام با دستان توانای حضرت علی (ع)، مسلماً اثبات کننده فضیلت و برتری امیرالمؤمنین (ع) بر صحابه دیگر رسول‌الله (ص) است! ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG