کانال مذهبی راه بهشت🇵🇸🇮🇷
💎 #نگین_آفرینش۱۳💎 فصل دوم: کلیات #امامت 🍀🌸 ویژگی‌های امام 🌸🍀 🔍۱-علم امام که سِمت پیشوایی و
💎 💎 فصل دوم: کلیات 🍀🌸 ویژگی‌های امام 🌸🍀 🔍۲-عصمت : یکی از صفات مهم امام و شرایط اساسی امامت، است و آن، ملکه‌ای است که از علم به حقایق و اراده‌ای قوی به وجود می‌آید. امام به سبب برخورداری از این دو، از ارتکاب هر گناه و خطایی خودداری می‌کند. امام، هم در شناخت و تبیین معارف دینی و هم در عمل به آنها و هم در تشخیص مصالح و مفاسد جامعه اسلامی، معصوم از لغزش است. برای عصمت امام، دلایل عقلی و نقلی(از قرآن و روایات) وجود دارد. مهم‌ترین دلیل‌های عقلی عبارتند از: الف. حفظ دین و راه و رسم دینداری، در گرو عصمت امام است؛ چون امام مسئولیت حفظ دین از تحریف و هدایت دینی مردم را بر عهده دارد و نه تنها سخن او، که رفتار او و تأیید و عدم تأییدش نسبت به دیگران، در رفتار جامعه تاثیر می‌گذارد؛ پس باید در فهم دین و عمل به آن از هر لغزشی محفوظ باشد تا پیروان خود را به گونه صحیح، هدایت کند. ب. یکی از دلایل نیاز جامعه به امام، این است که مردم در شناخت دین و اجرای آن، معصوم از خطا نیستند. حال اگر پیشوای مردم نیز چنین باشد، چگونه می‌تواند مورد اعتماد کامل آنها قرار گیرد؟ به بیان دیگر، اگر امام معصوم نباشد، مردم در پیروی از او و انجام همه دستوراتش، دچار تردید خواهند شد. آیاتی از قرآن نیز بر لزوم عصمت امام دلالت دارد که یکی از آنها آیه ۱۲۴ سوره بقره است. در این آیه شریف آمده است که پس از مقام نبوت، خداوند مقام والای امامت را نیز به حضرت ابراهیم(ع) عطا فرمود. آنگاه حضرت ابراهیم از خداوند درخواست کرد که مقام امامت را در نسل او نیز قرار دهد. خداوندفرمود:(عهد من [امامت] به ستمکاران و ظالمان نمی‌رسد)؛ یعنی منصب امامت، مخصوص آن دسته از ذریه ابراهیم(ع) است که ظالم نباشند. حالا با توجه به اینکه قرآن کریم، شرک به خدا را ظلم بزرگ دانسته و نیز هرگونه تجاوز از دستورات الهی(=گناه) را ظلم به نفس برشمرده است، هر کس در برهه‌ای از زندگی خود، مرتکب گناهی شده، مصداق ظالم است و شایسته مقام امامت نخواهد بود. به بیان دیگر، بدون شک حضرت ابراهیم(ع) امامت را برای آن دسته از ذریه خود که در تمام عمرگناهکار بوده و یا در آغاز، نیکوکار بوده و سپس بدکاره شده‌اند، درخواست نکرده است. بنابراین دو دسته باقی می‌ماند: ۱- آنان که در آغاز، گناهکار بوده‌اند و سپس توبه کرده و نیکوکار شده‌اند. ۲- آنان که هیچگاه مرتکب گناهی نشده‌اند. خداوند در کلام خود ،دسته اول را استثنا کرده است.نتیجه اینکه مقام《 امامت》تنها به دسته دوم اختصاص دارد. https://eitaa.com/joinchat/1551696168Cb46a380120