⁉️سوال ییخشید میخاستم بدونم در قضیه جنگ عمروبن عبدود وامیرالمومنین ع علت اینکه حضرت بعد اب دهان انداختن عمرو به طرف ایشانانداختن چرا چند قدم زدن ایا حضرت علی ع عصبانی شدند. مگر حضرت عصبانی میشود؟ 🔶پاسخ: ❗️داستان پیکار حضرت با عمرو بن عبدود معروف است که در ان هنگام که عمرو بر زمین افتاده بود و حضرت می خواست کار او را یکسره کند سپاهیان دیدند که علی علیه السلام لحظه ای توقف کرد و شاید برخاست و کمی حرکت کرد سپس برگشت و کار عمرو را یکسره کرد. 🔷هنگامی که از علت این ماجرا سوال کردند حضرت فرمود: ❗️« او به مادرم دشنام داد و آب دهان بر صورتم انداخت من ترسیدم اگر اخرین ضربه را بر او وارد کنم به خاطر هوای نفس باشد او را رها کردم تا خشم من فرو نشیند سپس برای خدا او را به قتل برسانم» 📚مناقب ابن شهر اشوب،ج2 ص115 📚بحار الانوار ج41 ص51 🔷اما باید توجه کرد که این داستان منافاتی با عصمت حضرت امیر ندارد به این بیان: 🔴 معنای عصمت این نیست که فرد معصوم، خالی از احساسات و عواطف انسانی باشد. قطعاً امامان معصوم ما انسان بوده اند و از چنین احساسات و عواطفی برخوردار بوده اند. از بعضی قضایا ناراحت و خشمگین و از بعضی دیگر خوشحال می شدند و به هر یک از این حوادث پاسخ متناسب را می دادند، زیرا انفعال در اثر احساسات و نشان دادن عکس العمل های مناسب با آن هیچ منافاتی با مقام عصمت ندارد. آنچه با مقام عصمت نمی سازد، ظلم و تعدی و افراط و تفریط در پاسخ دادن به احساسات و عواطف است که مقام عصمت مانع از آن می شود.   🔷در این راستا و در این داستان، امام علی با این که شرعاً مجاز به کشتن دشمنی بودند که به میدان جنگ آمده و بر روی مسلمانان شمشیر کشیده و قصد کشتن امام و دیگر مسلمانان را داشته، اما هنگامی که به خاطر توهین و جسارت دشمن زبون، ناراحت و غضبناک شدند، گرچه غضب و ناراحتی ایشان، دلیلی بر آن نمی شد که در همان زمان، دشمن را نکشند، اما برای اینکه عملشان خالصانه تر بوده و هیچ گونه شائبه ای از خود خواهی و دفاع از خود در آن نباشد، بدون آنکه الزامی در تأخیر باشد، فوراً اقدام به قتل او نکردند و بعد از گذشت زمانی که خشم خویش را فرو نشاندند، آن فرد را به درک واصل کردند. این قضیه نه تنها هیچ گونه منافاتی با مقام عصمت امام علی(ع) ندارد که هیچ، بلکه مقامی فراتر از عصمت را می رساند و آن اینکه ایشان تا حدی خلوص نیت داشتند که حتی از رفتاری که گناه آلود هم نبوده، خودداری فرمودند تا بعد از گذشت زمان اندکی با خلوص نیت بیشتری بدان بپردازند که این رویکرد باید الگوی همه قهرمانان و مجاهدان راه خدا باشد. 📚ایات ولایت در قران،ایت الله العظمی مکارم،ص145