سوال من یه سوال داشتم یه حدیث از امام صادق ع هست که میگن اگر کسی مومنی را برای گناهی سرزنش کند نمیرد تا خود مرتکب این گناه شود این حدیث خیلی جای شبهه داره باعث میشه که راحت دست از نهی منکر بکشیم حتی توی ذهنمون هم میترسیم کسی رو بخاطر کار ناشایستش متهم کنیم من یه ٱقایی رو میشناسم که دایما با خانومها در ارتباط بودن و اگه ازشون انتقاد میکردی میگفتن که شما حق قضاوت ندارین، شاید این خانم شرعا محرم من باشه و اینطوری راه هر انتقادی رو میبستن چند سال بعد پسرای این ٱقا هم همین نوع ارتباطات رو شروع کردن، وقتی همسر اون ٱقا یعنی مادر بچه ها انتقااد میکرد ازشون میگفتن شاید محرممونه، شما چمیدونی و همینطور مثال های زیادی هست من به یه خانومی که خب شدیدا اسراف میکرد و بیشتر اهل مصرف گرایی بود ، تذکر دادم اما چون رودربایستی دارم با ایشون مجبور شدم سربسته بگم، این شد که تمام ناراحتی و نفرت از کارشون رو در خودم ریختم الان که چند سال ازون ماجرا میگذره ، میبینم که منم به عمل اون خانوم گاهی دچار میشم بعد یاد حدیث فوق افتادم اما ٱخه چرا یعنی ما در برابر گناه هبچ عکس العملی نشون ندیم؟ معصوم میفرمایند که حداقل امر به معروف و نهی از منکر اظهار نفرت با قلبه خب منم که همین کارو کردم، پس چرا دچار شدم ممنون اگه جواب بدين ✅پاسخ: در وجوب وضرورت امر به معروف ونهی از منکر شکی نیست. به قدری روایت دراین باره امده است که قابل شمارش نیست 📚وسایل الشیعه،ج16 ص117 به بعد 📚بحار الانوار،ج97 ص68 به بعد امام رضا فرمود: "حتما امر به معروف ونهی از منکر کنید والا شرار شما بر شما مسلط میشوند وخوبان شما دعا می کنند اما مستجاب نمیشود" 📚الکافی،ج5 ص56 پیامبر فرمود: خداوند مومن ضعیفی که دین ندارد را مبغوض می داند. سوال کردند او چه کسی است؟ فرمود:کسی که نهی از منکر نمیکند 📚الکافی،ج5 ص59 وفرمود: "امت من مادام که امر به معروف ونهی از منکر میکنند وبر کار نیک وتقوی همکاری می کنند در خیر هستند. اگر چنین نکنند برکات از آنان برداشته میشوند وبرای آنان ناصری در زمین واسمان وجود نخواهد داشت" 📚التهذیب،ج6 ص181 ❗آنچه درمورد ملامت مومن بر گناهش آمده است مراد گناهی است که مومن از آن توبه کرده است ودیگر مرتکب آن نمیشود چنان که پیامبر فرمود: "کسی که برادرش را به سبب گناهی که از آن توبه کرده است ملامت کند نمیمیرد مگر آنکه به آن مبتلا شود" 📚مجموعه ورام،ج1 ص113 ❗البته در وجوب امر به معروف ونهی از منکر شرایطی است از جمله آن که انسان بداند واقعا طرف مقابل مرتکب منکر شده است وبداند گناهکار قصد ادامه آن کار را دارد وشخص گناهکار معذور نباشد به این بیان که اعتقاد داشته باشد کار زشتی که انجام داده حرام نبوده بلکه مباح بوده ویا کار خوبی که ترک کرده واجب نبوده است 📚توضیح المسایل مراجع،مبحث امر به معروف . ✅پرسمان اعتقادی 🆔ایدی ما در تلگرام برای طرح سوالات @poorseman