🤔 ❔برخی میگویند زیارت ناحیه مقدسه معتبر نیست زیرا اولا در کتب معتبر نقل نشده و ثانیا نامی از حضرت عباس در آن نیامده و ثالثا می گوید زنان حرم موهای خود را لخت کردند و رابعا می گوید درندگان جنازه های شهدای کربلا را خوردند و خامسا امام زمان می گوید من در مصیبت حسین خون گریه می کنم در حالی که خون گریه کردن ممکن نیست ❕پاسخ چیست ❗️❗️ 💠💠 👌زیارت ناحیه مقدسه از ناحیه امام عصر علیه السلام در توصیف حادثه کربلا می باشد.آغاز این زیارت با سلام بر پیامبران و اولیاء دین و ائمه اطهار است و سپس با سلام بر امام حسین و اصحابش ادامه می یابد ، و پس از آن به بیان اوصاف امام حسین و توجه امام عصر به او و علت قیام امام حسین و توصیف کربلا و شرح شهادت و مصائب آن حضرت و عزادار شدن تمام عالم برای او می پردازد . ❕حال توجه به نکات زیر برای پاسخ به سوالات مطرح شده الزامی است؛ 1⃣این زیارت را ابن مشهدی در کتاب المزار الکبیر خودش نقل می کند و در مقدمه کتاب یاد آور می شود که تنها زیارات معتبر را در کتابش نقل کرده است ؛ 📚المزار الکبیر ، ص499 👌علامه مجلسی نیز زیارت مذکور را به نقل از شیخ مفید نقل می کند ؛ 📚بحار الانوار ج98 ص317 🔰بنابراین زیارت مذکوره از جمله زیارات معتبر و با سند مورد استناد تلقی می شود . 2⃣اما این که چرا در این زیارت از حضرت عباس سخن به میان نیامده است ؛ 👌پاسخ روشن است ، این زیارت بر محوریت امام حسین قرار داده شده است و تنها در برخی جاهای آن از برخی فرزندان امام حسین یاد می شود مانند دو تعبیر ، « سلام بر علی اکبر ، سلام بر شیر خوار خرد » ❕البته از دیگر یاران باوفای امام حسین از جمله حضرت عباس نیز با تعابیر کلی یاد شده است ؛ « سلام بر پیکرهای برهنه شده ، سلام بر خاندان نزدیک و خویشاوند ، سلام بر افتادگان در دشت ها ، سلام بر بیرون آورده شدگان از وطن ها ، سلام بر به خاک سپرده شدگان بدون کفن ، سلام بر سرهای بریده از بدن ...» ❕اما چون محور زیارت حول امام حسین علیه السلام است ، از سایرین به صورت جزئی تر بحثی به میان نیامده است . 3⃣ بخش دیگری که مورد اشکال قرار گرفته است این بخش است ؛ « هنگامی که زنان اسبت را خوار و پریشان و زین تو را بر آن واژگون دیدند ، از پرده بیرون آمدند ، موهایشان را پریشان کرده بودند « ناشرات الشعور »، و بر گونه های خود زدند ..» 👌تعبیر به پریشان کردن موها ، معنای لخت کردن آنها را در برابر نامحرم نمی دهد ، بلکه در میان زنان عرب رسم بوده است که در هنگام مصیبت ، موهای خود را باز و پریشان می کردند ، به گونه ای که گیسوان در زیر چادر بوده و حجاب در برابر نامحرمان رعایت می شده است. ❕در قدیم الایام آرایش موی زنان به بستن یا بافتن مو بود که در هنگام عزا و سوگواری به نشانه عزا موها را باز کرده و تا هنگامی که سوگوار بودند آن را نمی بستند ، و بر آن شانه نمی زدند ، بلکه مقنعه یا روسری خود را بر روی موهای خود می بستند نه آنکه با موهای باز و سرلخت جلوی نامحرمان آیند . 👌در روایتی دارد که وقتی شایعه کشته شدن پیامبر در جنگ احد منتشر شد ؛ « زنان انصار صورت های خود را خراشیده و موهای خود را پریشان کردند » 📚الکافی ج8 ص318 ❕بنابراین روشن می شود که پریشان کردن مو در هنگام مصیبت در میان زنان عرب مرسوم بوده است . 👇