بصیرت به معنای رؤیت قلبی و ادراک باطنی است . یکی از خصوصیّاتی که خالق بی‌همتا به انسان مرحمت فرموده، نیروی تشخیص خیر از شرّ و بصیرت باطنی است. در آیة 14 از سورة قیامت آمده است: «بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ: بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است». همچنین در آیة 8 از سورة شمس آمده است: «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا: سپس فجور و تقوا (شرّ و خیرش) را به او الهام کرده است». مراد از الهام در آیة مذکور این است که خدای متعال خوبی و بدی، خیر و شر، زشت و زیبا را به انسان ‌شناسانده است و به انسان فهمانده عملی که انجام می‌دهد تقوی است یا فجور. این امر به دلیل قرار گرفتن فطرت الهی در نهاد هر انسانی است که با قرار گرفتن در مسیر صحیح الهی خود، روشن‌کنندة راه برای هر انسانی می‌باشد.🌷