ذکر ، غذای روح توست . با دستان خودت روحت را دفن میکنی اگر به هردلیل غذایش را به او نرسانی! به همین‌دلیل است که نماز در هیچ شرایطی، حتی در بدترین بیماری ها ، از انسـان ساقط نمیشود! ذکر را که فراموش میکنی کم کم قلبت می میرد! و قلبِ مُرده، فکر را نیز می میراند! آن وقت زندگی‌ات پُر می شود از تصمیمات اشتباه ، انتخاب ها و ارتباطات اشتباه … وقتی به قلبت غذا ندهی ؛ شعورِ قلبت آهسته آهسته از دست می رود! و چشم وا میکنی و می بینی زندگی‌ات پُر شده از هوس ها و دلتنگی های بی ارزشی، که اساساً در شأن تو نیست! • تسبیح دور خدا گشتن است! • دور غیب طواف کردن است! و همین اتصال ، دائماً به قلبت حیات می بخشد! ‌• به قلبت شعور تزریق می‌کند! و حفظت می‌کند از قدم گذاشتن در جاده هایی که بیراهه اند🌱 . . خودسازی+دینداریِ لذت بخش🌱 https://eitaa.com/joinchat/2799632539C619f599b0d