از دوقطبی پزشکیان-جلیلی استقبال کنیم... ۱- چند روزی است جماعتی از دوستان فعال و دلبسته به جبهه‌ی پیشرفت میهن و انقلاب، نگرانی و دغدغه‌ی زیادی را از دور دوم انتخابات و شکل‌گیری دوقطبی پزشکیان-جلیلی مطرح می‌کنند. در پس ذهن این دوستان عزیز، دوقطبی مذکور، جنسی مشابه با دوقطبی‌های متداول در سال‌های اخیر (مثلا ۹۲ و ۹۶) دارد. به بیان واضح، این عزیزان نگران پروژه‌ی جلیلی‌هراسی جریان وابسته و غربگرا با مستمسک قرار دادن برخی شکاف‌های سیاسی و فرهنگی جامعه هستند. ۲- جنس دوقطبی ۱۴۰۳ متفاوت است. این دوقطبی، نه تنها مذموم نیست، بلکه مبارک نیز خواهد بود و صحنه را برای عموم مردم و بویژه قشر خاکستری شفاف‌تر خواهد کرد. قیاس پزشکیان-جلیلی ۱۴۰۳ با روحانی-جلیلی ۱۳۹۲ اساساً مع‌الفارق است. نه پزشکیان، روحانی پرمدعای آن سال‌هاست و نه جلیلی، گوشه‌ی رینگ پاسخگویی عملکرد دیگران، و نه برای حنای دوگانه‌های پرفریب گذشته رنگی و تاریخ مصرفی باقی مانده. ۳- مناظرات قوی سال ۹۲ و ۹۶ از طرف روحانی، ولایتی و جهانگیری، که با چاشنی فریب‌کاری نیز انجام می‌شد، در حال حاضر وجود ندارد. مهم آن که بازی ولایتی به نفع روحانی، که کاملا به افکار عمومی (به دروغ) القاء کرد که رهبری با شیوه‌ی مذاکره‌ی جلیلی مخالفند و با تفکر امثال روحانی مشکلی جهت مذاکرات جدید ندارند، فضا را بسیار مشوش و مبهم کرده بود. ۴- در سال ۹۲ بدلیل قضایای پیش‌آمده در دو سال انتهایی دولت آقای احمدی‌نژاد، فضای بسیار منفی نسبت به جبهه انقلاب بر افکار عمومی حاکم بود و شانتاژها موثر واقع می‌شد. در حال حاضر، تجربه‌ی متفاوت دوران کوتاه سه‌ساله دولت سیدالشهدای خدمت و ظاهر شدن تدریجی نشانه‌های موفقیت مسیر نیمه‌تمام او در همین مدت کوتاه، ذهنیت افکار عمومی از جریان انقلابی را تغییر داده و لااقل نگرش سیاه و منفی را تا حدود زیادی برطرف نموده است. ۵- در سال ۹۲ و ۹۶ بحث مذاکره و شکستن قفل تحریم‌ها و... دلربا، جدید و جذاب بود. در حال حاضر، واقعیت‌های تلخ برجام و ضعف‌های فنی آن، در کنار عهدشکنی واضح آمریکا، برای مردم و افکار عمومی به تجربه‌ای پرهزینه ولی ارزشمند تبدیل شده‌است. ۶- ادبیات ۱۴۰۳ جلیلی، رو به جلو، گره‌گشا، شورآفرین، و بدون پیش‌نیاز خارجی است. شعار احیای ظرفیت‌های طبیعی و ژئوپلتیک و نیروی انسانی، در ذهن و فکر ایرانی‌ها از جذابیت ویژه برخوردار است. در حالی‌که ادبیات پزشکیان، نه تنها شورآفرین و جذاب نیست، بلکه در افکار عمومی رخوت و بی‌عملی را متبادر می‌کند و با ادبیات دولت بدنام روحانی که کشور را رسماً هشت سال معطل یک قرارداد ناقص‌الخلقه نگه داشت شباهت فراوان دارد. بازگشت به عقب، واضح است و قدرت برانگیزش در توده‌های مردم ندارد. ۷- پزشکیان، به طور واضحی، با شخصیت "ریاست" فاصله دارد. در حالیکه روحانی، چنین کاراکتر شخصیتی بمراتب قوی‌تر از پزشکیان داشت. این مهم را بسیاری رای دهندگان لحاظ خواهند کرد و نباید آن را دست کم گرفت. کسی که بارها در مناظرات، ضعف خود از مدیریت فعالیت‌های ستاد انتخاباتی خودش را اذعان می‌کند و حتی اختیار شخصی‌ترین نظراتش که در توییتر منتشر میشود را هم ندارد، فاکتورهای مهمی را در جذب توده‌های مردم، پیشاپیش از دست داده است. ۸- دوقطبی پزشکیان-جلیلی ۱۴۰۳، بیش از آن که به دوقطبی‌های ۹۲ و ۹۶ شبیه باشد، به دوقطبی تیر ۱۳۸۴ شباهت دارد. دوقطبی عزت یا ذلت، درون‌زایی و برون‌گرایی یا معطل بیرون ماندن، فساد ستیزی واقعی و بی تعارف یا اطرافیانی بعضا فاسد را هم به دور خود راه دادن، فعال کردن یک جهان فرصت و دیوار تحریم را شکستن یا منتظر کدخدا ماندن. ۹- در دور دوم انتخابات، هجمه اردوگاه غربگرا را تصور می‌کنیم ولی روی اتحاد اردوگاه بزرگ دلبستگان به پیشرفت کشور و انقلاب و اثرات مهم این اتحاد بر جذب قشر خاکستری، کمتر توجه داریم. حساب باز کنیم روی اثربخشی شفافیت بالاتر مناظره‌های دونفره، فرصت بیشتر برای تبیین دو تفکر متفاوت اداره‌ی کشور و تصویر واضحی از خروجی‌های متضاد این دو تفکر، حمایت همه جانبه گروه‌های مختلف، و مهمتر از همه صداقتی که گمشده‌ی مردم است و آن را خیلی خوب درک می‌کنند. پ ن:وعده ی ما پانزدهم تیرماه ۱۴۰۳ پای صندوقهای رای #انتخابات #کانال_مارا_به_اشتراک_بگذارید👇👇 @rastegarane313