دوستـتـــ دارґَ تـنـہا جـملـِﮧاـے است کـٍﮧ از شنیدنش هیچگـاه פֿـستِـﮧ نِمے شوґَ و تنهـآ جم⃟لـﮧاـے استـ کـِﮧ تــُو از گفتـش هیچـگاه פֿـستـﮧ نمـیشے بـار⃟ها פּ بارها بـﮧ تکـرار פֿـواهـ⃟مــ گـفتــ: دو๛تـتـــ دارمْــــــــــــــ⃤͜