رژیم پهلوی با استفاده از ابزار زر و تطمیع برخی از روحانینماها از گذشته تا پیروزی انقلاب اسلامی سعی داشت از آنها در جهت فریب متدینین و مسلمانان سادهدل استفاده نماید. ظاهراً این تلاش در دوران اوجگیری انقلاب اسلامی در سال 1357 شدت بیشتری یافته بود، به این امید که حرکت نهضت را منحرف و یا کُند نماید. اقدام به تطمیع روحانیان براى فرونشاندن حرکتهاى مردمى بود که روحانیت ایران آن را رهبرى مىکرد. به درستى روشن نیست این اقدام شامل چه کسانى شد اما آن چه روشن است، این بذل و بخششها، نتوانست در روند انقلاب خللى وارد کند و یا شکافى بیشتر از آن چه که بین روحانیان مبارز و یکجا نشین وجود داشت، ایجاد نماید.
منبع: انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، جلد 17، صفحه 277، مرکز بررسی اسناد تاریخی، چاپ اول، سال 1384.
🍃
#روایــتخـــاص را دنبال کنید 👇
💥
@RevayateKhass