#نهج_البلاغه 💥فَمَنْ شَغَلَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَفْسِهِ تَحَيَّرَ فِي الظُّلُمَاتِ وَ ارْتَبَکَ فِي الْهَلَکَاتِ وَ مَدَّتْ بِهِ شَيَاطِينُهُ فِي طُغْيَانِهِ وَ زَيَّنَتْ لَهُ سَيِّىءَ أَعْمَالِهِ 🌎آن کس که به غير خويش پردازد واز خود غافل شود در تاريکى ها سرگردان مى ماند و در مهلکه ها گرفتار مى شود. شياطين او را در طغيانش به پيش مى رانند و اعمال بدش را در نظرش جلوه مى دهند! ✍هر انسانى مجموعه اى از عيوب و نقصان ها و نقاط ضعف را در خود دارد و تنها راه نجات او پرداختن به اصلاح آن هاست تا به تدريج به صورت انسان کاملى درآيد و شايسته قرب خدا و نام والاى خليفة الله شود ولى کسى که به بيرون خويش يعنى به انسان هاى ديگر يا مسايلى از قبيل مال و مقام و ثروت و جاه بپردازد ، سرگردانى و گرفتارى او يقينى است و از آن اسفبارتر اين که شياطين چنين انسان غافلى را در طغيانش تشويق مى کنند و اعمال زشت او را چنان زينت مى دهند که جزو نقاط قوّت خود مى شمرد و به آن افتخار مى کند ، بديهى است چنين انسان گرفتارى راه نجاتى نخواهد داشت. 📙خطبه 157