بسم الله الرحمن الرحیم این انیمیشن نیست، جنایت علیه کودکان است! https://t.me/takooch میان همهٔ انیمیشن‌ها، بدترینشان کدام‌ها هستند؟ آن‌ها که از نشانه‌گذاری عبور می‌کنند و یک ایدهٔ سمّی را در ذهن بچه‌ها می‌کارند. سمّی‌ترین اثری که می‌شناسم، این است: انیمیشن «نیمونا» یک برنامهٔ کودک نیست. ابزار شست‌وشوی مغزی ما و فرزندان ماست. این اثر به هنرمندانه‌ترین، خنده‌دارترین، بانمک‌ترین و جذاب‌ترین شکل ممکن ساخته شده و تمام مؤلفه‌های موفقیت یک اثر هنری، خاصه زبان استعاری را، دارد، اما همهٔ این‌ها در خدمت یک چیز است: ترویج همجنس‌گرایی. اگر مشکل اصلی ما با انیمیشن قبح‌شکنی و آن پلان یازده‌ثانیه‌ای بوسهٔ دو زن همجنس‌باز بود، این‌جا هم آن بوسهٔ لب‌ها را میان دو مرد داریم، هم انبوهی نشانهٔ دیگر. از دیالوگ‌های عاشقانه میان این دو مرد و درآغوش‌هم‌بودنشان گرفته تا رنگین‌کمان و نشانگانی که می‌شناسیم، اما شاید باورتان نشود درد اصلی این‌ها نیست! تفکر. ایدهٔ اصلی. روح حاکم بر اثر. این‌ها در نیمونا، در خدمت تقدیس همجنس‌گرایی و برانگیختن تأثر و همدلی مخاطب دربرابر اقلیت‌های جنسی‌ست. از شخصیت‌‌‌های اصلی که هر دو از اقلیتی متفاوت‌اند گرفته تا دوبلور شخصیت مکمل که خودش همجنسباز است تا خط داستانی تا ارجاعات تاریخی، عناصر فیلم همه در جهت خلق لحظات دراماتیک برای حمایت از این اقلیت است. بزرگ‌ترین جانیان تاریخ را به یاد بیاورید. همه یک عنصر مشترک داشتند: مغزشان شست‌وشو داده شده بود. نگاهشان به مسائل تغییر کرده بود. به‌همین‌خاطر، مطلقاً نمی‌فهمیدند دارند اشتباه می‌کنند و حتی به قصد قربت می‌کشتند! با نیمونا، ذهن بچه‌های ما را هدف گرفته. خطرناک‌تر از آن پلان‌های جنسی، تزریق این ایده در ذهن پاک و بی‌تشخیص فرزندان ماست که: هر انحراف و خطایی را بپذیر و به فاعلش حق بده و درکش کن، وگرنه او را تبدیل به هیولایی می‌کنی که اول از همه، خودت را نابود می‌کند. تأثیر این ایده از هزاران سکانس جنسی بیشتر است… نیمونا سرشار از خشونت، دروغ، خیانت و صحنه‌های زدوخورد است. از شیشهٔ مشروب گرفته تا هیولای عظیم‌الجثه و اقدام به خودکشی در آن دیده می‌شود. تمام سایت‌های انگلیسی‌زبان هشدار داده‌اند که این اثر برای خردسالان و کودکان مناسب نیست. همین‌جا، در همین صفحه، در یک رشته‌استوری، اثر را با شما می‌شکافم و مفصل بررسی‌اش می‌کنیم تا مستند و متقن نشانتان بدهم زهر اثر چقدر زیاد است. این یادداشت را یک منوّر کوچک قلمداد کنید، منوری که زمین مین‌گذاری‌شده را نشانتان داده. این زمین، زمین بازی بچه‌ها نیست. به خدا قسم. و والله نمی‌فهمم چرا چنین اثری باید در پلتفرمی مثل و در سایت‌های شناسنامه‌دار، با دوبلهٔ فارسی باید به‌راحتی در دسترس باشد… مگر سانسور آن بوسه و آغوش، روح حاکم بر اثر را تغییر می‌دهد؟ مگر می‌توان روی اثر هولناکی که نیمونا بر ذهن و باورهای بچه‌های ما می‌گذارد، چشم پوشید؟ کاش میان دعوای ساترا و صداوسیما و مدیریت طیفی و حزب‌گرایی‌های عجیب‌وغریب، کسی هم به فکر آن لحظه بود که بچه‌های پاک سرزمین ما، با چنین محتوایی مواجه می‌شوند… ✍🏼پرستو علی‌عسگرنجاد | • لینک کانال 👇 | https://eitaa.com/joinchat/1994850655C49e3c10ea8