ابراهیم هادی محور همه فعالیت‌ هایش نماز بود. در سخت‌ترین شرایط، نمازش را اول وقت می‌ خواند، بیشتر هم به جماعت و در مسجد، دیگران را هم به نماز دعوت می‌ کرد. یکبار باهم مسجد موسی‌ابن‌جعفر رفتیم، نگاه کردم به نماز خواندن ابراهیم، در نماز چشم‌هایش را می‌بست! بعد از نماز گفتم: چرا چشمت رو تو نماز می‌بندی؟ مکروهه گفت: اگر توی نماز با بستن چشم، توجهت به خدا بیشتر باشد اشکالی ندارد. بعد ها همین‌ مطلب‌ را در رساله‌ احکام‌ خواندم. [ سلام‌ بر ابراهیم² ]