گذری بر زندگینامه امام جعفر صادق (ع) امام جعفر صادق (ع) ششمین پیشوای شیعیان جهان در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه متولد شد. نام مبارکشان «جعفر» و مشهورترین کنیه آن حضرت «ابوعبدالله»، و مشهورترین لقبشان، «صادق» است. پدر بزرگوارش امام باقر (ع) و مادرش ام فروه است. امام صادق (ع) در سال ۱۱۴ هجری قمری پس از شهادت پدرش در سن ۳۱ سالگی به امامت رسید. دوران امامت آن حضرت مصادف با اواخر حکومت بنی‌امیه و اوایل حکومت بنی‌عباس بود. سرانجام در سال ۱۴۸ هجری قمری منصور دوانیقی به‌وسیله انگوری که آن را به زهر آلوده کرده بود، امام صادق (ع) را مسموم و به شهادت رساند. ایشان در سن شصت و پنج سالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش را در قبرستان بقیع کنار قبر پدرش امام محمدباقر (ع) به خاک سپردند. مهمترین القاب امام جعفر صادق (ع) امام صادق (ع) القاب زیادی داشت که مهم‌ترین و معروف ترین آنها صادق به معنی راستگو است. از آنجا که امام ششم در گفتار و رفتار راستگو بود لقب صادق را به ایشان داده اند. از دیگر لقب‌های امام جعفرصادق (ع) می‌توان طاهر، صابر و فاضل را نام برد. چند حدیث سازنده و مفید از امام صادق(ع) ۱. کارهایی که فقر را می‌برد و روزی را زیاد می‌کند. امام صادق(ع)درباره کارهایی که فقر را زائل وروزی را زیاد می‌کند فرمود: إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْجَمَالَ وَ التَّجَمُّلَ وَ یَکْرَهُ الْبُؤْسَ وَ التَّبَاؤُسَ وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَنْعَمَ عَلَی عَبْدِهِ نِعْمَةً یُحِبُّ أَنْ یَرَی أَثَرَ نِعْمَتِهِ عَلَیْهِ قِیلَ وَ کَیْفَ ذَلِکَ قَالَ یُنَظِّفُ ثَوْبَهُ وَ یُطَیِّبُ رِیحَهُ وَ یُحَسِّنُ دَارَهُ وَ یَکْنُسُ أَفْنِیَتَهُ حَتَّی إِنَّ السِّرَاجَ قَبْلَ مَغِیبِ الشَّمْسِ یَنْفِی الْفَقْرَ وَ یَزِیدُ فِی الرِّزْق. (ارشادالقلوب،جلد ۱،ص ۱۹۵) خداوند زیبایی وتجمل را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بیزار است. هرگاه خداوند به بنده‌ای نعمتی بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند.سوال شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تمیز بپوشد، خود را خوشبو کند، خانه اش را زینت کند، جلوی در حیاط خود را جاروکند، حتی روشن کردن چراغ قبل از غروب خورشید فقر را می‌برد و روزی را زیاد می‌کند. ۲.نیکی و رابطه با خویشان و مومنین امام جعفر صادق(ع)در توصیه‌ای کوتاه به شیعیان فرمود: تَواصَلوا و تَبارُّوا و تَراحَموا و کُونُوا إخوَةً بَرَرَةً کَما أمَرَ کُمُ اللّه. با یکدیگر پیوند داشته باشید و به هم نیکی کنید، و با یکدیگر مهربان باشید و همچنان خداوند به شما دستور داده است، برادرانی نیکوکار باشید. (اصول کافی، جلد ۲، صفحه ۱۷۵) ۳. پاداش قرض دادن امام جعفر صادق(ع)درخصوص پاداش قرض دادن بنقل از رسولخدا(ص)فرمود: عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): مَنْ أَقْرَضَ مُؤْمِناً قَرْضاً یَنْتَظِرُ بِهِ مَیْسُورَهُ کَانَ مَالُهُ فِی زَکَاةٍ وَ کَانَ هُوَ فِی صَلَاةٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ حَتَّی یُؤَدِّیَهُ إِلَیْهِ. امام جعفر صادق (ع)از پیامبر(ص) روایت کرد که فرمود: هرکس به مؤمنی قرضی بدهد تا هنگام توانایی به او بازگرداند؛ گویی مال خود را صدقه داده و تا زمانی که قرض گیرنده آن مال را به او بازگرداند، فرشتگان بر او درود می‌فرستند. (ثواب الاعمال، شیخ صدوق،ص۱۳۸)