🔸آنوقت که باید بزنی، بزن ! (این نوشته لزوما یک تحلیل سیاسی نیست) ▪️پیش تر هم گفته بودم که یکی از نتایج مهم مقابله به مثل و یا انتقام، تشفی خاطر و «خنک شدن دل» است. اساسا انتقام میگیریم که علاوه بر تنبیه دشمن و دستیابی به اهداف میدانی و دیپلماتیک، داغ دلمان کمی خنک شود. خشمی که در درونمان ایجاد شده کمی فروکش کند و این این اتفاقات زمانی رخ می دهد که این انتقام در زمان مناسبش رخ دهد. ▪️حال تصور کنید که بگردیم و بگردیم تا زمانی را بیابیم که انتقام مان صرفا بیشترین آسیب را به دشمن وارد کند یا بیشترین دستاورد دیپلماتیک را داشته باشداما آنقدر دیر شده باشد که دیگر آن خشم و داغ کار خود را کرده و در دل ما جا خوش کرده است و دیگر با هیچ حرکت و حمله و ضربه ای مداوا نشود و آن غرور ترک برداشته و آن عزت نفس پایمال شده دیگر درمان نمی شود. ▪️یکی از مشکلات مسئولین در مسائل داخلی و خارجی این است که اساسا خیلی به دل مردم کار ندارند. یکبار نمی گویند که این کار را انجام دهیم تا دل مردم خنک شود. تا حال کنند. مثل همان پدر و مادری که همیشه نگران اینست که نکند خوردن پفک و نوشابه برای فرزندش ضرر داشته باشد و همیشه می خواهد به او هویج و سیب و لبنیات بخوراند تا قوی شود ولو اینکه از خوردنشان هیچ لذتی نبرد. ▪️نکته دیگر هم این است که انجام اقدام مهم و خطرناکی همچون حمله به یک کشور دیگر و انجام یک عملیات گسترده نیاز به حمایت و پشتیبانی مردم دارد و حجم این حمایت با فاصله زمانی کنش دشمن با واکنش ما رابطه عکس دارد. هرچه زمان بیشتری بگذرد این حمایت کمتر خواهد شد چون فراموشی و بی تفاوتی خصیصه جدایی ناپذیر گذر زمان است. لذا عقلا و منطقا هم اگر می خواهی زدنت موثرتر باشد باید زود و سرموقع بزنی. ▪️بنظرم «گاهی اوقات» نیاز است که خنک شدن دل مردم و حال کردنشان جزو اولویت های اول باشد. 🔻حتما خواهید گفت که مسائل راهبردی بازیچه نیستند که بخواهیم دنبال حال کردن و کیف کردن مردم باشیم. من هم خواهم گفت که بله، نیستند! اما همان مسائل راهبردی اگر پیوست رضایت مردمی را نداشته باشند سرانجامی نخواهند داشت. ✍️ رضا مهوشی ┄┄┅═✧❁🇮🇷❁✧═┅┄ پی ما را در ایتا بگیرید: پاسخگویی به سوالات:@porseshonline ایران و جهان@Rezamahvashi .