فقط یه بحث رو مطرح کردند که حضرت عباس با خودش الم و پرچم نبرده میدان فقط مشک اب برده...و این روایت مجلس یزید نمیتونه مستند باشه که من این پاسخ رو فرستادم👇👇👇👇
در بحث نبردن پرچم توسط حضرت عباس باید ابتدا جایگاه پرچم رو در جنگهاای تاریخ اسلام وحتی طایفه ها و قبائل برسی کنیم...
چرا چون پرچم در جنگهای اعراب ازصدر اسلام تا کربلا بسیار اهمیت داشته و برای اثبات این حرف اشاره به فرمایش مولا علی ع میکنم
امیر مومنان على(ع) درباره پرچم مى فرماید: "و پرچم خود را از جاى حرکت نداده و دورش را خالى نکنید که موجب شکست لشگر خواهد شد، چون همه متوجه پرچم مى باشند و آن را به دست هر کس ندهید مگر به دلاوران و کسانى که شما را از هر پیشامد آمد بدى مانع مىشوند.
و از آنچه که حفظ و نگهدارى آن لازم است دفاع مى نمایند و البته چنین کسانى پرچم را از دست نمى دهند مگر این که ظفر یافته یا کشته شوند زیرا کسانیکه بر بلاها و سختى ها شکیبا هستند آنانند که به اطراف پرچم دور زده آن را از راست و چپ و عقب و جلو نگهدارى مى نمایند، و از آن عقب نمى افتند که به دشمن تسلیم کنند و بر آن پیشى نمى گیرند که آن را تنها گذارند.
درمقتل تقارن دربحث پرچم بازم
در جنگ جمل آن حضرت پرچم را به فرزندش محمد حنفیه داد و فرمود:
"اگر کوهها از جا کند شوند تو از جاى خود حرکت مکن. دندان روى دندان بگذار کاسه سرت را به خدا بسپار، پاى خود را چون میخ در زمین بکوب، چشم بینداز تا انتهاى لشگر را ببینى و چشم خود را بپوش و بدان فتح و پیروزى از جانب خداوند سبحان است
یا در جنگ جمل
در جنگ خیبر پیامبر اکرم(ص) فرمود: فردا پرچم را دست کسى مى دهم که خدا و پیامبرش او را دوست دارند و او هم خدا و پیامبر را. حمله مى برد و فرار نمى کند. و فرداى آن روز پرچم را به دست على(ع) داد
و اما..
مهمترین نکته👇👇👇👇👇
عادت عرب براین بود که پرچم را بر سر نیزه مى بستند و این شاید به خاطر این بود که در موقع لزوم بتوان از آن بر اى دفاع و جنگ استفاده کرد. در جنگ حنین مردى از هوازن بر شتر سرخ موئى سوار بود و در دست نیزه اى داشت که بر سر آن پرچمى بسته بود که به هر کس مى زد مى کشت و جلو مى آمد و عده اى از مسلمانان به دست او کشته شدند . تا اینکه على (ع) به سوى او شتافت و وى را از پاى در آورد... رسول خدا (ص) هم غالباً پرچم را بر سر نیزه مى بست