سبک:به سمت گودال از خیمه دویدم من... ┄┅═✼✵𑁍✵✼═┅┄ ربابه دلخسته ، چشاش براه مونده سه ساله با غصه ،تواشک و آه مونده نمــونــده از جونش، خدادیگه جونی نمیره ازیادش،اون پیکره خونی ربابه مظلومه (۴) رفته دیگه یارب، خنده از این لبهاش حسیـــن تورفتی و !ربابه وغمهاش بی تو حسین دنیـــاش،مث یه زندونه گــواه تنهـــاییش، چشمـــای گریونه ربابه مظلومه (۴) سه سال ک موندم ، بیــــای دَمِ  آخـــر سر بزنی امشب ! به غربت همسر ربابه مظلومه (۴) کناره قبرتو، مونده به اشک وآه به وقت جــون دادن،میگه بیا ای شاه پیـــرهن خـــونینت ،ارتو نشـــون داره رباب داره بارون،ازدیده میبــاره ربابه مظلومه (۴) مصیبتی داره، برای یک همسر ببینه تو گـــودال ، یه پیـــکر بی سر رباب وگودال و ، پیکـــرتو بی سر دیده سرخنجر ،،پاره کی حنجر ربابه مظلومه (۴) رباب وتنهایی، غـــروب عاشورا خیمه هامی سوختن از آتیش اعدا رباب دلخسته ، خیلی پریشونه بیاد شـــش ماهــه لالایی میخونه ربابه مظلومه