💠 و 🌺وقتى به آيات و روايات مراجعه مى كنيم به دو دسته از روايات و آيات برمى خوريم كه به ظاهر با هم تضاد دارند امّا با كمى دقت و تأمّل معلوم مى شود كه هيچ گونه تضادى با هم ندارند. 👈امّا آياتى كه دنيا را مدح مى كند: در بعضى از آيات، مال به عنوان خير، معرفى شده: (اِن تَرَكَ خيراً الْوَصِيَّةُ...).(1) در بعضى از آيات، مواهب مادّى به عنوان فضل خدا نام برده شده: (وَابْتَغُوا مِن فَضْلِ اللهِ).(2) در جاى ديگر مى فرمايد: همه نعمت هاى روى زمين را براى شما آفريده است. (خَلَقَ لَكُم مَّا فِى الاَْرْضِ جَمِيعاً).(3) 🍃از طرف ديگر آياتى داريم كه دنيا را تحقير مى كند. در يك جا دنيا را عرض و متاع فانى مى شمرد: (تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَوةِ الدُّنْيَا).(4) 🌼در جاى ديگر دنيا را مايه غرور و غفلت مى شمرد: (وَمَا الْحَيَوةُ الدُّنْيَآ إلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ).(5) و در جاى ديگر دنيا را وسيله سرگرمى و بازيچه شمرده: (وَمَا هَـذِهِ الْحَيَوةُ الدُّنْيَآ إلاَّ لَهْوٌ وَلَعِبٌ).(6) 🍂🍃و در جايى دنيا را مايه غفلت از ياد خدا مى داند: (رَجَالٌ لاَّ تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلاَ بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللهِ).(7) اين تعبيرات دوگانه در روايات هم آمده است: 🦋و در حديثى امام حسن مجتبى (عليه السلام) مى فرمايند: «إعْمَلْ لِدُنياكَ كأنّكَ تَعيشُ أَبَداً وَاعْمَلْ لاِخِرَتِكَ كَأنَّكَ تَمُوتُ غَداً; براى دنياى خودت چنان كار كن كه گويا هميشه زنده اى، و براى آخرتت چنان كار كن كه گويا فردا مى ميرى».(8) درباره ذمّ دنيا هم روايات فراوان است كه چند نمونه را ذكر مى كنيم: 💠1. رسول خدا (صلى الله عليه وآله) مى فرمايند: «لَوْ وَزَنَتِ الدُّنيا عِندَ اللهِ جَناحَ بَعُوضَةِ ما سَقى الكافِرَ مِنْها شَرْبَةَ ماء(9); اگر دنيا به اندازه بال مگسى نزد خدا وزن داشت خداوند به كافر حتّى يك شربت آب نمى نوشانيد». 💠2. امام على (عليه السلام) فرموده است: «إحْذَرُوا الدُّنيا فَإنَّ فى حَلالِها حِساباً وَفى حَرامِها عِقاباً وَأَوَّلُها عَناءٌ وَآخِرُها فَنَاءٌ...; از دنيا برحذر باشيد كه در حلال آن حساب و در حرامش كيفر است. آغازش رنج و زحمت و پايانش نابودى است».(10) و همان حضرت فرمود: «الدُّنيا تَغُرُّ وَتَضُرُّ وَتَمُرُّ».(11) ⏪جمع بين اين دو دسته آيات و روايات به اين است كه: آنجا كه از دنيا و مواهبش نكوهش مى كند، منظور كسانى هستند كه اين زندگى را هدف خود قرار داده و آخرت را به دنيا مى فروشند و براى رسيدن به دنيا از هيچ خلاف و جنايتى ابا ندارند. امّا آنجا كه دنيا را تعريف و تمجيد مى كند جايى است كه از اين دنيا و مواهب آن به عنوان وسيله اى براى رسيدن به سعادت و تكامل معنوى استفاده مى كنند. لذا حضرت على (عليه السلام) مى فرمايند: «مَنْ أَبْصَرَ بِها بَصَّرَتْهُ، وَمَنْ أَبْصَرَ إلَيْها أعْمَتْهُ; كسى كه به دنيا به عنوان يك وسيله بنگرد چشمش را بينا مى كند، و كسى كه به عنوان يك هدف نگاه كند نابينايش خواهد ».(12) 📚1. بقره، آيه 180 . 2. جمعه، آيه 10 . 3. بقره، آيه 29 . 4. نساء، آيه 94 . 5. حديد، آيه 20 . 6. عنكبوت، آيه 64 . 7. نور، آيه 37 . 8. مستدرك الوسائل، ج 1، ص 18; و جامع احاديث الشيعة، ج 1، ص 415. 9. تفسير كشّاف، ج 4، ص 250. 10. بحارالانوار، ج 78، ص 23. 11. نهج البلاغه، حكمت 415. 12. همان مدرك، خطبه 82. 📚گفتار معصومين(عليهم السلام) ، جلد ۲، آية الله العظمي مكارم شيرازي 💠 @RoozieHalal 💠