وَٱصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ؛ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ، وَ لَا تَكُ فِي ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ؛ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْ وَّ ٱلَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ. و شكيبايى كن، و شكيبايى تو جز به توفيق خدا نيست؛ و بر [گمراهى و ضلالت] آنان [و كارهايى كه انجام مى دهند] اندوهگين مباش؛ و از نيرنگى كه همواره به كار مى گيرند، دلتنگ مشو. بى ترديد خدا با كسانى است كه پرهيزكارى پيشه كرده اند، و آنان كه [واقعاً] نيكوكارند. «نحل۱۲۸_۱۲۷»