روزی الهی
﷽؛ 📝 فلسفه چیست؟ 📖 روز عرفه از اعیاد عظیم است اگر چه به اسم عید نامیده نشده و روزی است كه حقتعالی بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفره های جود و احسان خود را برای ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و رانده تر، و در خشمناكترین اوقات خواهد بود، و روایت شده كه حضرت امام سجاد در روز عرفه صدای سائلی را كه از مردم كمك می نمود شنید، و به او فرمود: وای بر تو آیا از غیر خدا سوال میكنی در این روز و حال آنكه امید میرود در این روز برای بچه های در شكم كه فضل خدا شامل آنها شود و سعید گردند پس در این روز در زیر آسمان روند و اعتراف و اقرار كنند نزد حقتعالی به گناهان خود تا سعادتمند گردند به ثواب عرفات و گناهانشان آمرزیده گردد و مشغول گردند به اعمال و ادعیه عرفه كه از حجج طاهره (ع) روایت شده است؛ برای اطلاع بیشتر به مراجعه نمایید 📖 نام جایگاهی است كه حاجیان در (نهم ذی الحجه) در آنجا میكنند و به و می‌پردازند و پس از برگزاری نماز ظهر و عصر به مكه باز میگردند و وجه تسمیه آنرا چنین گفته اند كه هنگامی كه مناسك را به می‌آموخت، چون به رسید به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آری، لذا به این نام خوانده شد. 📖 و نیز گفته اند سبب آن این استكه مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف میكنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی میدانند كه برای رسیدن به آن باید متحمل شد چرا كه یكی از معانی «عرف» صبر و شكیبایی و تحمل است ✅ حضرت آدم در فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ آدم از پروردگارش كلماتےدریافت داشت و با آن بسوےخدا بازگشت و خداوند، توبه او را پذیرفت، چون او توبه پذیر مهربان است 📖 طبق روایت امام صادق، آدم پس از خروج از جوار خداوند، و فرود به دنیا، چهل روز هر بامداد بر فرار كوه صفا با چشم گریان در حال سجود بود، جبرئیل بر آدم فرود آمد و پرسید: 👈 چرا گریه مےكنےاےآدم؟ 👈 چگونه میتوانم گریه نكنم در حالیكه خداوند مرا از جوارش بیرون رانده و در دنیا فرود آورده است. 👈 ای آدم به درگاه خدا توبه كن و بسوےاو بازگرد. 👈 چگونه توبه كنم؟ 👈 جبرئیل در روز هشتم ذیحجه آدم را به منی برد، آدم شب را درآنجا ماند. و صبح با جبرئیل به صحراےعرفات رفت، جبرئیل بهنگام خروج از مكه، احرام بستن را به او یاد داد و به او لبیك گفتن را آموخت و چون بعد از ظهر روز عرفه فرا رسید تلبیه را قطع كرد و به دستور جبرئیل غسل نمود و پس از نماز عصر، آدم را به وقوف در عرفات واداشت و كلماتی را كه از پروردگار دریافت كرده بود به وی تعلیم داد، این كلمات عبارت بودند از: خداوندا با ستایشت تو را تسبیح میگویم سُبحانَكَ اللهُمَ وَ بِحمدِك جز تو خدایی نیست لا الهَ الاّ اَنْتْ كار بد كردم و به خود ظلم نمودم عَمِلْتُ سوء وَ ظَلَمْتُ نَفْسی به گناه خود اعتراف میكنم وَ اِعْتَرِفْتُ بِذَنبی اِغْفرلی تو مرا ببخش كه تو بخشنده مهربانی اِنَّكَ اَنْتَ اَلغَفور الرّحیمْ آدم تا بهنگام غروب آفتاب همچنان دستش رو به آسمان بلند بود و با تضرع اشك می ریخت، وقتیكه آفتاب غروب كرد همراه جبرئیل روانه مشعر شد، و شب را در آنجا گذراند. و صبحگاهان در مشعر بپاخاست و در آنجا نیز با كلماتےبه دعا پرداخت و به درگاه خداوند توبه گذاشت. ✅ حضرت ابراهیم در در صحراےعرفات، جبرئیل، پیك وحےالهے، مناسك حج را به حضرت ابراهیم نیز آموخت و حضرت ابراهیم در برابر او می فرمود: عَرِفتُ، عَرِفتُ (شناختم، شناختم). ⇣⇣⇣⇣⇣⇣ ادامه مطلب
122 مشاهده