به نام خداوند بینهایت بخشنده و مهربان
"#نکات قرآنی"
"وَ لَیَعلَمَنَّ الکاذِبِینَ"
(خداوند قطعاً دروغ پرستان را معلوم می نماید!)
"کاذب" فقط به معنای دروغگو نیست. گفتنِ دروغ، تنها یک وجه از کذب است. کذب، همه ی حوزه های وجودی انسان، از اندیشه و پندار و رفتار را نیز شامل می شود. شخص کاذب، دروغ پرست است زیرا نجات خود را در دروغ می داند. و هر که نجاتش را در چیزی بداند به واقع پرستنده ی همان است.
خدای شخص کاذب، دروغ است. و دروغ، امر غیر واقع است. اصالت ندارد. بدترین دروغ ها، دروغ به خود است؛ اینکه خود را مُحِق بداند بی آنکه به حق واصل شده باشد؛ اینکه اوهام و بافته های ذهنی اش را راست جلوه دهد و غیر خود را باطل بینگارد. موجد دروغ (به وجود آورنده ی آن)، ذهن بشری است.
زمین و آسمان دروغ نمی گویند، گیاهان دروغ نمی گویند، حیوانات دروغ نمی گویند. جالب است بدانی -آنچنان که در برخی حکایات آمده- حتی جنیان هم اهل دروغ نیستند! این تنها ذهن انسان تاریک اندیش است که دروغ پرداز است. ذهن، خالق دروغ است و دروغ پرستان، اصحاب ذهن اند. "به خداوند حق و راستی پناه می بریم از دروغ و دروغ ساز."
بدان که یک سالک، حق گراست. اهل راستی و درستی است. پس چیزی را که نمی داند نمی گوید. به توهمّات دامن نمی زند. با ریاکاری و تظاهر، خود را حق بجانب و دیگران را باطل نشان نمی دهد.
او در همه حال تسلیم راستی و درستی است. زیرا خدایی جز آن ندارد و نمی شناسد.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی
┏━━✵↓𝚓𝚘𝚒𝚗↓✵━━┓
♡ڝهـبـــــایِבل♡
@SaaHBaa