💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠 🎋هوَالْحکیم🎋 🌐 محَمَّدُ بْنُ أَبِي عُمَيْرٍ رَفَعَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: يُؤْتَى بِعَبْدٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَيْسَتْ لَهُ حَسَنَةٌ فَيُقَالُ لَهُ اذْكُرْ وَ تَذَكَّرْ هَلْ لَكَ حَسَنَةٌ قَالَ فَيَذْكُرُ فَيَقُولُ يَا رَبِّ مَا لِي مِنْ حَسَنَةٍ إِلَّا أَنَّ عَبْدَكَ فُلَاناً الْمُؤْمِنَ مَرَّ بِي فَطَلَبَ مِنِّي مَاءً يَتَوَضَّأُ بِهِ فَيُصَلِّي بِهِ فَأَعْطَيْتُهُ قَالَ فَيَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَدْخِلُوا عَبْدِيَ الْجَنَّةَ. امام صادق عَلَيْهِ السَّلَامُ فرمود: روز قيامت بنده‏اى آورده مى‏شود كه حسنه‏اى برايش وجود ندارد، به او گفته شود: حرف بزن و بگو كه آيا حسنه‏اى دارى؟ پس حرف مى‏زند و مى‏گويد: خداوندا! من حسنه‏اى ندارم، جز آنكه فلان بنده مؤمن تو بر من مرور كرد و از من مقدارى آب درخواست نمود كه وضو بگيرد و نماز بخواند، پس عطايش نمودم. حضرت فرمود: خداوند متعال فرمايد: اين بنده مرا وارد بهشت گردانيد. 🌀 الزهد، حسين بن سعيد اهوازى‏؛ حدیث263 💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠 🖌https://eitaa.com/SLAM42