اربعین کلیمیه در اسلام 🔹سفر بنی ‌اسرائیل از مصر به بیت‌ المقدس مدتی طول کشید. در این مسیر یکی از قضایای مهم تاریخی که اتفاق افتاد، مسئله نزول تورات بود. مردم فهمیده بودند که خدایی هست و حضرت موسی از طرف خدا برای نجات‌ شان مبعوث شده است. کما بیش هم ایشان را به عنوان بزرگ‌ تر قوم و کسی ‌که باعث نجات ‌شان شده قبول داشتند، ولی هنوز دستورالعمل و شریعتی رسمی برایشان نازل نشده بود. هنوز قومیت و وحدتی هم نداشتند تا قوم مستقلی شوند و برای خودشان هویتی داشته باشند. خداوند متعال وعده داد که تورات را برای آن‌ ها نازل کند که باعث هدایت ‌شان باشد و راه زندگی را پیدا کنند. 🔹ابتدا خداوند به حضرت موسی دستور داد که یک ماه در کوه طور مشغول عبادت باشد؛ « وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِينَ لَيْلَةً؛ و با موسى 30 شب وعده گذاشتيم»(اعراف،۱۴۲). 🔹در روایات متعددی آمده است که این یک ماه، همان ماه ذی ‌القعده بود.«وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ؛ و آن را با ده شب ديگر تمام كرديم»(اعراف،۱۴۲). آخر ماه، خدای متعال به او فرمود ده روز دیگر نیز به آن اضافه کن. این ده روز همان دهه اول ذی ‌الحجة است که در روایات ما برای عبادت در آن تأکید شده است و اذکار توحیدی و تهلیلات مخصوصی برای آن وارد شده و اصل اعمال حج نیز برای همین ده روز است. 🔹تقریبا بین محدثان اتفاق نظر است که این چهل روز همان چهل روزی است که در اسلام به نام «اربعین کلیمیه» معروف است و روایات و علمای بزرگ اهتمام خاصی به آن دارند. پس از آن چهل روز بود که خداوند متعال تورات را به صورت الواحی بر حضرت موسی نازل کرد. ۱۳۹۶/۰۱/۳۰ علامه مصباح یزدی —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷