🔴 نابودی حکومت بنی‌عباس، ۱۵ روز بعد از شهادت نفس زکیّه
🌕 عبایه بن ربعى اسدىّ گويد: خدمت امیر المومنین علی علیه السلام رسیدم و ایشان فرمودند:... آیا شما را از زمان به پایان رسیدن سلطنت بنی‌فلان(بنی عباس) خبر ندهم؟ گفتیم: آری ای امیر المومنین! حضرت فرمودند: کشته شدن شخصی بی‌گناه از قوم قریش(یعنی سادات بنی هاشم)، که ریختن خونش حرام است؛ در روزی که قتل حرام است(یعنی ماه ذی‌الحجّه که جنگ و قتال در آن حرام است)؛ و در شهری که ریختن خون در آن حرام است(یعنی مکّه مکرمه که همه در آنجا در امنیت هستند و جنگ و کشتار در آن حرام است).
🌕 سوگند به كسى كه دانه را شكافت و انسان را آفرید پس از آن، بیش از پانزده شب حکومت‌شان طول نخواهد کشید! پرسیدیم: آیا قبل یا بعد از این واقعه، رویداد دیگری نیز هست؟ فرمودند: صيحه‌اى است در ماه رمضان كه بيدار را به وحشت اندازد و خفته را بيدار كند و دوشيزگان را از پس پرده خويش بيرون كشد.
✅ توضیح: در این روایت، تصریحی به نام نفس زکیّه نشده؛ اما با توجه به قرائن متعدد و موجود در خبر، میتوان این روایت را بر نفس زکیّه تطبیق داد.
⭕️ قرائن عبارتند از:
➖ «نفسی که ریختن خونش حرام است...»: نفس حرام به معنای کسی است که کشتن او به دلیل بی‌گناهی و پاکی‌اش ممنوع است؛ و نفس زکیّه نیز به معنای شخصیت پاک و بی‌گناه است که مظلومانه کشته می‌شود؛
➖ کشته شدن این شخصیت در ایّام حرام خواهد بود؛ چنانچه کشته شدن نفس زکیّه، پانزده روز قبل از قیام امام، در ماه ذی الحجّه الحرام اتفاق خواهد افتاد؛
➖ شخص مورد نظر در روایت فوق، در سرزمین حرام کشته خواهد شد؛ همانطور که نفس زکیّه در مکّه به قتل خواهد رسید: «فذبحوه بین الرکن و المقام و هی النفس الزکیّه..»
➖ شخص یاد شده در این روایت از خاندان قریش است؛ چنانچه نفس زکیّه نیز از خاندان پیامبر اکرم صلی ﷲ علیه و آله است: و قتل غلام من آل محمد بین الرکن و المقام اسمه محمد بن الحسن النفس الزکیّه. و از نسل امام حسین علیه السلام می‌باشد: و النفس الزکیّه من ولد الحسین.
➖ کشته شدن این شخصیت با ریشه کن شدن حکومت ظالم بنی عباس و مسبّبین قتل او، پانزده شب بیشتر فاصله نخواهد داشت؛ همانگونه که بر اساس روایات، بین قتل نفس زکیّه و قیام امام زمان علیه السلام و نابودی ظالمین نیز همین فاصله وجود دارد: ليس بين قيام قائم آل محمد و بين قتل النفس الزكيّه إلا خمس عشره ليله.
عَنْ عَبَايَةَ بْنِ رِبْعِيٍّ اَلْأَسَدِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ... فَقَالَ... أَ لاَ أُخْبِرُكُمْ بِآخِرِ مُلْكِ بَنِي فُلاَنٍ قُلْنَا بَلَى يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ قَالَ قَتْلُ نَفْسٍ حَرَامٍ فِي يَوْمٍ حَرَامٍ فِي بَلَدٍ حَرَامٍ عَنْ قَوْمٍ مِنْ قُرَيْشٍ وَ اَلَّذِي فَلَقَ اَلْحَبَّةَ وَ بَرَأَ اَلنَّسَمَةَ مَا لَهُمْ مُلْكٌ بَعْدَهُ غَيْرُ خَمْسَ عَشْرَةَ لَيْلَةً قُلْنَا هَلْ قَبْلَ هَذَا أَوْ بَعْدَهُ مِنْ شَيْءٍ فَقَالَ صَيْحَةٌ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ تُفْزِعُ اَلْيَقْظَانَ وَ تُوقِظُ اَلنَّائِمَ وَ تُخْرِجُ اَلْفَتَاةَ مِنْ خِدْرِهَا.
📗الغيبة(للنعمانی)، ب ۱۴، ح ۱۷
📗تفسير البرهان، ج ۴، ص ۲۲۷