آنگاه که از شما دورم، فراق دل را می سوزاند چون به شما می‌رسم و دل می‌خواهد از آب گوارای وصال لبانش را خنک کند و با نگاهی آتش جان فرو نشاند،شرم حضور و حیا از زشتی اعمال،سر را فرو افکنده و نمی‌تواند سر راست کند. بیچاره دل من! با دوری از فراق می سوزد و در وصال از آتش شرم! جهنم برای این دل مسکین، شروع شده! الهی ادخلتنی النار اعلمت اهلها انی احبک