آنگاه که از شما دورم، فراق دل را می سوزاند
چون به شما میرسم و دل میخواهد از آب گوارای وصال لبانش را خنک کند و با نگاهی آتش جان فرو نشاند،شرم حضور و حیا از زشتی اعمال،سر را فرو افکنده و نمیتواند سر راست کند.
بیچاره دل من!
با دوری از فراق می سوزد
و در وصال از آتش شرم!
جهنم برای این دل مسکین، شروع شده!
الهی ادخلتنی النار اعلمت اهلها انی احبک