برخی از دوستان به خاطر تبریک بنده بابت شور انتخابتی به بنده تاختند، البته پیامهای خیلی زیبایی هم دریافت کردم. خدا شاهده یک ذره از دست کسی ناراحت نیستم. اما دوست دارم یک مساله به شما یاداور کنم. درست آدم با همفکراش انس پیدا میکنه و دوست داره همیشه در جمعی باشه که بیشترین شباهتی با خودش داره، ولی گاهی پیش میاد که وضعیت مختل بشه و مومنان احساس تنهایی کنن، این اتفاق شواهد فراوانی در تاریخ داره. اما راه حل داریم، خدا تکلیف رو شخصی کرد، به قول علما عینی کرد، تکتک مومنان باید تکلیف خودشون رو مشخص کنن "قُلۡ إِنَّمَآ أَعِظُكُم بِوَٰحِدَةٍۖ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثۡنَىٰ وَفُرَٰدَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُواْ" برای خدا اگر مجبور شدی به تنهایی باید قیام کنی حتی اگر ناصر و یاور نباشه. به یک معنای دیگر آتش به اختیار باش. خلاصه اگر کسی از نتیجه انتخابات اذیت هست، نباید احساس غربت و تنهایی و افسردگی کنه، چون اصل غربت و تنهایی است. اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج @SalehGaza